سنت آنلاین

مولانا سید عبدالکریم حسین پور در مراسم نماز جمعه شهر گشت (۲۲شهریور۹۸)

🔹 اسلام تمام شئون زندگی را به انسان نشان داده است.

مولانا حسین پور: اسلام ذاتا دین شفقت و مهربانیست، که تمام شئون زندگی انسان را رهبری می کند، راهی را به انسان نشان می دهد که به سعادت و خوشبختی منتهی می گردد.
خداوند متعال انسان را از بدو تولد تا مادامی که در قبر گذاشته می شود و مالش بین وارثان تقسیم می گردد راهنمایی می کند، قواعد و احکامی را برای بشر در نظر گرفته است. اما برخی انسان ها خوشان شقاوت، بدبختی و فتنه را با خود بهمراه می آورند، و دین اسلام دارای هیچ عیب و نقصی نیست.
امام جمعه شهر گشت افزودند، ذات باری تعالی همه چیز را در قرآن بیان می کند، («إِنَ‌ الدِّينَ‌ عِنْدَ اللَّهِ‌ الْإِسْلاَمُ‌».آل عمران-١٩)، دینی که مورد قبول خداوند متعال است فقط اسلام است. («وَ مَنْ‌ يَبْتَغِ‌ غَيْرَ الْإِسْلاَمِ‌ دِيناً فَلَنْ‌ يُقْبَلَ‌ مِنْهُ‌»
آل عمران-٨٥) اگر شخصی غیر از دین اسلام دینی را اختیار کند، یا مسلمانی تحت تأثیر تبلیغات سوء مسیحیت و یهودیت و سایر ادیان، دین اسلام را رها کند مورد قبول خداوند متعال نیست. متأسفانه این غده سرطانی راهش را باز گذاشته است تا همه به آن مبتلا گردند.
دبیر کل شورای هماهنگی مدارس اهل سنت فرمودند: خدای متعال فقط در سه مورد اجازه ی کشتن و ریختن خون انسان را «با حکم و تشخیص رهبر جامعه اسلامی» می دهد، اولین شخص کسی است که حقانیت دین اسلام به او رسیده است اما با تمام این وجود دین اسلام را بخاطر برخی منافع رها می کند، از منظر اسلام این شخص باید کشته شود چرا که نفعی برای جامعه اسلامی ندارد بلکه مسبب گمراهی دیگران می شود.
مولانا سید عبدالکریم حسین پور اضافه کردند که این شخص همانند بیماری است که پزشکان تشخیص داده اند که عضوی بخاطر عفونت از بدنش قطع گردد، در غیر این صورت سایر اعضا نیز به همین عفونت گرفتار می شوند.
مدیر مدرسه عین العلوم گشت سخنان خود را با ذکر دومین نفر «که خداوند متعال حکم به ریختن خون آن داده است» ادامه دادند و افزودند: این شخص با وجود این که دارای همسر است دنبال عمل زشت زنا می رود، از دیدگاه دین اسلام این فرد باید از صفحه روزگار برداشته شود، چرا که غیرت و ناموس اسلام اجازه نمی دهد که چین فردی در جامعه باشد خواه مرد باشد یا زن.
مولانا سید عبدالکریم: سومین نفری را که دین اسلام معرفی کرده است، شخصی است که به ناحق خون شخص دیگری را ریخته است، که قرآن برای چنین فردی حکم قصاص را در نظر گرفته است، که مقابله مثل با او انجام گیرد. چرا که اگر چنین افرادی کشته نشوند حرج و مرج در دنیا حاکم می شود، انجام این قانونی الهی سبب عبرت سایرین می گردد، البته اولیای مقتول در گرفتن قصاص یا دریافت خون بها مختار هستند، و حدی در خون بها متعین نشده است.
مدیر حوزه علمیه گشت گفتند: خدواند فقط در همین سه مورد ریختن خون انسان را اجازه داده است، در غیر این صورت های ریختن خون هیچ بشری جایز نیست، مگر در تعزیر اگر حاکم عادل اسلامی تشخیص دهد که نبود چنین شخصی به نفع اسلام است آن وقت ریختن خونش جواز دارد.
ایشان فرمودند: دین اسلام دین مهربانی و شفقت است و اجازه ریختن خون انسان را بخاطر مسائل ریز و پوچ نمی دهد. در هر جایی که فاتحان اسلام کشور گشایی از آنها صورت گرفته است هیچ نفرتی از اسلام منتقل نشده است، اما بخاطر عملکرد امروزه ما خیلی از دین اسلام متنفر هستند. دین اسلام بذات خود ندارد عیبی-عیب هر چه هست از مسلمانی ماست. ما باید با رفتار و اخلاق اسلامی دین اسلام را معرفی کنیم.
مولانا حسین پور بیان داشتند که حقوق هیچ کس را ضایع نکنیم چرا که ذره ذره حقوق آنها در روز قیامت از ما گرفته می شود.