سنت آنلاین

قدرت های استعماری و استکباری هر از چند گاهی با ژست های متفاوتی وارد صحنه می شوند. گاهی با ساز و کرنای خود، سرود آزادی، دموکراسی و احقاق حقوق ملت ها را می نوازند از آغاز قرن بیست و یکم با گسترش ارتباطات جمعی و تبدیل شدن دنیا به یک دهکده ی جهانی، برای دسترسی به معادن و ذخایر دنیا و گسترش سیطره ی خویش بر ممالک اسلامی و جلوگیری از امواج اسلام خواهی و بیداری اسلامی ملتها شعار جهانی شدن را مطرح می کنند؛ غافل از این که اسلام دین جهانی است و برای رستگاری تمام انسان ها به عنوان آخرین پیام خداوندی و نسیم فرح بخش، ازادی روح و روان انسان ها را به ارمغان آورده است.

پیامبر اسلام صلی الله عليه وسلم به دستور خداوند تمام بشریت را مخاطب قرار میدهد و می فرماید: (قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ جَمِيعًا) [الأعراف/۱۵۸]. و کتاب خویش را هدایتی برای بشریت معرفی می نماید: (نَّ هَذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ) [الإسراء/۹]، قرآن در آیات بیشماری با (يا أيها الناس) تمام انسان ها را دعوت به تفکر و ایمان می نماید. پس اسلام دین جهانی است و تمام انسانها را به پرستش خدای یکتا دعوت میدهد و می فرماید: (قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَى كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ) [آل عمران/۶۴]

جهانی شدن اسلامی بر اساس ایمان، اخوت، عدالت، انسان دوستی و حاکمیت مشروع که تمام حقوق بشر در آن رعایت شده، استوار است؛ ولی غرب به سرکردگی آمریکا، امروزه به راحتی جهانی شدن را از راههای فرهنگی، سیاسی، نظامی و اقتصادی در ممالک اسلامی و کشورهای جهان با اهرمهای فشار، تهاجم نظامی، تحریم و صدور قطعنامه ها و جلوگیری ملت ها از حق مسلم شان اجرا می کند.

آری، جهانی شدن غربی، یعنی جهان تک قطبی با محوریت امریکا جهانی شدن غربی، یعنی استفاده ی امریکا و اروپا و هم پیمانان و دست نشاندگانشان از تمام ذخایر و منابع و انرژی های هسته ای و لو این که در جهت تولید و گسترش سلاح های کشتار جمعی و نابودی ملت ها باشند.

ناتو با سرکردگی آمریکا تمام تهاجمات خویش را بر کشورهای افغانستان و عراق به بهانه ی ارمغان آوردن آزادی، دموکراسی و جلوگیری از تروریسم و از بین بردن سلاح های هسته ای آغاز نمودند اما تاکنون با گذشت چندین سال نه تروریسم مورد نظر آنان ریشه کن شده و نه از وجود سلاح هسته ای سرنخی به دست آمده است.

می توان گفت: حقوق بشر غربی و مبارزه با تروریسم در حقیقت دو آله ی تاخت و تاز بر ملت های مسلمان و آزاده ی جهان می باشد و اگر نه حدود شصت سال است که ملت مظلوم فلسطین در حال مبارزه و دفاع برای آزادی سرزمین خویش است، ولی غرب و امریکا آنها را تروریسم میدانند و دولت غاصب و نامشروع صهیونیستی را با تمام قدرت و امکانات، مورد حمایت عملی خویش قرار میدهند.

حقوق بشر غربی و آمریکایی، یعنی این که مردم مظلوم فلسطین به بدترین وضع کشته، آواره و زندانی شوند، ولی اسرائیل و صهیونیسم جهانی، آزاری نبیند؛ یعنی ملت مظلوم غزه با کشیدن دیوار فولادی و بتنی زندانی شوند و رابطه ی آن ها با جهان قطع شود، کاروان های آزادی جهانی که برای این ملت مظلوم مواد غذایی و دارویی می آورندمورد تهاجم وحشیانه ی نیروهای اسرائیلی قرار بگیرند و در این راه کشته شوند و تمام قطع نامه های سازمان ملل علیه اسرائيل وتو شود و گزارش های سازمان های بی طرف حقوق بشر لغو گردد.

این را باید غرب، امریکا و متحدانشان، سران دولت ها، قدرت ها و رهبران ممالک جهان بدانند که عصر تهاجم، تهدید، تحریم، کشتن و زندانی نمودن ملتها و جلوگیری از آزادی اندیشه و آرمان ها به پایان رسیده

است. عصر حاضر، عصر گفتگوی تمدنها و دیالوگ مسالمت امیز است. آنان که می خواهند ملتها را به زور و شکنجه در بند اسارت خویش نگه دارند و هر از چندی علیه آنها از راه فشار و تحریم و صدور قطع نامه و دادگاه های نمایشی حکم نمایند، باید بساط خویش را برچینند و به عقل و منطق صحیح رو بیاورند و اگر نه در صفحات تاریخ عصر جديد لكه ی  ننگی به حساب می آیند و قضاوت ایندگان نسبت به آنها چون سفاکان گذشته خواهد بود.

 ملت های مسلمان باید آگاه شوند که دشمن با ترفندهای گوناگون وارد صحنه می شود؛ لذا ما باید در زمینه های فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و نظامی به سوی خودکفایی حرکت کنیم و پنجاه و هفت کشور اسلامی باید متحد شوند و یک سازمان بسیار بزرگ دفاعی برای حفظ و حراست ممالک اسلامی و کیان اسلام تشکیل دهند. از اختلافات، گرایش ها و تعصبات مذهبی باید خودداری کنند و به برادران مسلمانشان ارج بنهند. مردم مسلمان و امت اسلامی باید در اندیشه ی ایجاد اتحاد جهانی مسلمانان جهان باشند و در این میان علما و دانشمندان مسلمان و حوزه ها و دانشگاه های اسلامی نقش بسزایی دارند.

حوزه های علمیه باید با حفظ استقلال و استغنای خویش، مسؤولیت سکانداری خویش را به وجه احسن انجام دهند و در این راستا هرگز دچار هراس و اندوه نگردند. حوزه های اهل سنت ایران برای برقراری وحدت عملی مسلمانان و گسترش فرهنگ اصیل اسلامی، سالانه همایش هایی تحت عنوان فارغ التحصیلی و تجلیل از مقام شامخ علم و علما برگزار می نمایند.

پیام این مجالس با شکوه، همان اخوت اسلامی و بیداری مسلمانان ایران و جهان است که باید به خود آییم و در گسترش علم و عمل بر مبنای قران و سنت گام هایی استوار برداریم و از مردم مسلمان همیشه حاضر در صحنه، ضمن تشکر و قدردانی، چنین تقاضا و انتظاری می رود که ما را در رساندن دین و پویایی علم و دانش تعاون و همراهی نمایند و بدانند که ما هرگز از این مسؤولیت شانه خالی نخواهیم کرد – إن شاء الله – به امید آن روزی که ملت های مسلمان جایگاه واقعی خویش را در دنیا دوباره احراز نمایند.

نویسنده : مولوی عبدالرحیم هاشمزهی

منبع: نسیم ایمان مجله داخلی مدرسه دینی عین العلوم گشت ؛ سال پنجم شماره هفدهم