بَعـــــد از آن یــــار صَدیـــق مصطفـــیٰ /٭/ بــــر مسلمــــانان عمَــــر شد پـیشــــوا آل و صحـــب مصطفــــی را شـــد امام /٭/ نی بــــه زور و سلطـــه و ظلم و قیــام بلکـــــه با شــور و صلاح صحب و آل /٭/ شد امیـــــرمومنان آن خــــوش مـــــآل بعــــد از آنکـــه شد امیـــرالمـــومنیـــن /٭/ شد فزونتـــــر اقتــــــــــدار مسلمیـــــن بهتــــــــرین ســـردار دیــن بوده عمــر /٭/ مجــــــــری احکـــــــام دیـن بوده […]

بَعـــــد از آن یــــار صَدیـــق مصطفـــیٰ /٭/ بــــر مسلمــــانان عمَــــر شد پـیشــــوا

آل و صحـــب مصطفــــی را شـــد امام /٭/ نی بــــه زور و سلطـــه و ظلم و قیــام

بلکـــــه با شــور و صلاح صحب و آل /٭/ شد امیـــــرمومنان آن خــــوش مـــــآل

بعــــد از آنکـــه شد امیـــرالمـــومنیـــن /٭/ شد فزونتـــــر اقتــــــــــدار مسلمیـــــن

بهتــــــــرین ســـردار دیــن بوده عمــر /٭/ مجــــــــری احکـــــــام دیـن بوده عمر

غل و غش در کـــار او هرگــــــز نبود /٭/ زین ابـــــر مخلص هم خــــلایق برده سود

ضدّ کفـــــر و شرک و بدعت بود عمر /٭/ خیر خـــــــواه کــــلّ ملّت بود عمـــــر

بهتریـــن نــــزد عمـــــــــر بــوده علی /٭/ هم مشـــــــاور بوده بهـــرش آن ولــی

از مدینـــــــــــه گـــر عمر خارج شدی /٭/ جانشینش بــــــی‌گمـــــان حیــدر بُدی

یار و غمخـــــوارش علـی بوده علـــی /٭/ هم مدد کــــــارش علـــی بــــوده علی

والــد زوج نبـــــی بــــــوده عمـــــــــر /٭/ هـــــم ورا دامــــــــاد پیغمبــر شمــــر

آری او دامـــــــاد زهـرا و علــی است /٭/ این حقیقت ثـــــابت و هم منجلی است

اهـــــــــل بیت مصطفــــی را او مرید /٭/ در عدالــــت در ورع بــــــــوده فرید

چـــــار کـــــس از خــــــاندان مرتضی /٭/ اسمشـــــــان بــــوده عمر، یـــــا حبّذا

بیش از ده ســــــال عمــــر بُد پیشــوا /٭/ بــر تمـــــــام آل و صحب مصطفــــی

دیـــــــن اســـلام آشـــکــار از او شده /٭/ شرک و کفــر هم بی‌قرار از او شده

هجــــــــرت او نیـــــــز بوده آشـــکار /٭/ کم نظیــــــر او در شجــاعت در وقار

در تمـــــــام غزوه ها حــــــاضر شده /٭/ بر امـــــــور مسلمین نــــــاظر شـــده

غیـــــرت او بهر دیـــــــن بسیار بود /٭/ مهربـــــان و عــــادل و پــــر کار بود

روز و شب می کرد سعــی آن ارجمند /٭/ تا شــــود رایــــــــات دیـن هر جا بلند

فاتـــــــــح دین مبیــــــن بوده عمـــــر /٭/ دوست و دشمـــن زین حقیقت با خبر

فاتــــــــح ایران و مصر و روم و شام /٭/ فتـــح بیت مَقــدِسی هــم ز این هُمام

جــــــــــان و مال خویش را کرده فدا /٭/ در ره شـــــرع نبـــی، دیـــن خـــدا

روز و شب در ذکر و فــکر خلق بود /٭/ در لباسش نیــــــز چندیـن دلــــق بود

خوف را او بـــــا رجــا همراه داشت /٭/ ناصحی را بهر خود او می گماشت

بر خلایق رحــــــم او بسیـــــــار بود /٭/ بینــــوایان را بســـی غمخــوار بود

مسلمیـــــــن را مهربـــــــان مثل پدر /٭/ کافــــران هم بــــهره بردند از عمر

عدل و تقــــــــویٰ و ورع را او مثل /٭/ خدمت خلق از بــرایش چون عسل

نی تکبــــــر بـــــوده در او نی غرور /٭/ بود در وحشــت از او دیو شرور

کیّس و سیّــــاس و هم هشیــــار بود /٭/ غیرتـــش از بــهــر دین بسیار بود

عصر او عصری طلایی بوده است /٭/ در ره دیـــن او فــــدایی بوده است

مسلمیـــــــــن مدیون این یار رسول /٭/ بهتــــــرین یـــــار عمر زوج بتول

خدمت دیــــــــن و خلایــق را نمـود /٭/ دیـن و دینـــداران از او بردند سـود

زنـدگـی در عصـر او آسـان بُدست /٭/ صـاحـب انصـاف و احسـان بُدست

آن کــــــه آل و صحب را شـد مقتدا /٭/ طعــــنه بر ایشـــان به شدت نـاروا

طعنه بر او طعن بر صحب است و آل /٭/ طعنه بر دیـن و نبــی، بی‌قـیـل و قـال

آن کـــــــه بر آل و صحابه طعنه زد /٭/ کی تـوان گـفــتـن وِرا صــاحب خـرد

گفتــــه‌ی عطـــار در نـعــت عـمـر /٭/ یک دمی بـر خـوانِ آن را ای پـســر

خواجه‌ی شرع، آفتــاب جمـع دین /٭/ ظل حق، فاروق اعظم، شمـع دین

ختم کرده عدل و انصافش به حق /٭/ در فراست بـوده بر وحیش سبق

آن‌که حق طاها بر او خواند، از نخست /٭/ تـا مـطـهـّـر شــد ز طــاهـــا و درســت

آن‌که دارد بــر صراط اول گــــــذر /٭/ هسـت او، از قـول پیـغـمـبـر، عمر

سرکــــه بودی با نمک در خوان او /٭/ نـی ز بـیـت الـمــــــال بـودی نـان او

ریگ بــــــودی گر بخفتی بسترش /٭/ دِرّه بـــودی بـــالـــش زیــر سـرش

گر خلافت بــــر هوی می‌داشت او /٭/ هـفـت با ده پـیـنـه چـرا می‌داشت

او گر خـــلافت بر هــــوی می‌راندی /٭/ خـویـش را بـــر سلـطـنـت بنشاندی

وصف شیخ عطــار شد این‌جا تمام /٭/ رحـمـت حـــق بـاد بـر ایشـان مـدام

الغرض عبـــدی مجوسی با عنود /٭/ متّحد شــــــد با نصـاری و یـهـود

صبحـــــدم وقتی عمر شد در نماز /٭/ با خـــدا می‌کـــرد او راز و نیـاز

طعـن‌ها با خنجــرش زد بر عمـر /٭/ شـد شـهـــید آن یـاور خـیـــر البـشر

هشت تــن را نیز کشت آن بد گهر /٭/ بعد از آن‌که ضربه زد او بر عمر

آن مجوسی خویشتن را نیز کشت /٭/ لعنت حـق بــاد بـر آن بـد سُرُشت

مسجـــد و محـــراب از خون عمر /٭/ گشـت رنگیــن اوّلین بـار ای پـدر!

آنچه در وصف عمر گویم کم است /٭/ قطره‌های کوچکی از یک یم است

من کیَــــــــم تا مدح او گویم تمام /٭/ او امام المسلمـین اسـت و هُـمــام

مــــادر گیتی نــــــزاید مثــــل او /٭/ مجری احکام دیـن شـد مو به مو

آرمیـــده نـزد صـــدیـق و رســــول /٭/ بد نگوید کس بر او غیر از فضول

روح پاکش هم قرین مصطفاست /٭/ ذمّ او بـی‌شــک یقـیناً نــارواست

مسلمین او را زیـــارت می‌کنند /٭/ غـافـلان بر او جسـارت می‌کنند

صد هزاران آفرین و هــم سلام /٭/ بر روان پاک آن حضرت مدام

صل ّ یـــــا ربِّ علــی نور الهُدیٰ /٭/ یعنـی خـیـر المرسلینَ بـدرِ الدّجیٰ

هم علـــی آلهْ وصَحبــــهْ اجمعین /٭/ واغـفـر اللّٰـهُـمّ (شافی) یـــا معین

.