حضور شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید در مراسم تشییع جنازۀ مرحوم مولانا برفی دفنشان را برایمان آسان کرد. خدایش در همه‌ حال از بلا دارد نگه. شهر طبس نخستین نماز جمعه‌اش را در نبود مولانا برفی با سوز و گداز فراوان تجربه می‌کرد که با تشریف‌فرمائی مدیر و اساتید مدرسۀ علوم دینی عین العلوم گشت در مراسم […]

روایتی از نخستین نماز جمعۀ شهر طبس و جای خالی استاد دلسوز و مهربانحضور شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید در مراسم تشییع جنازۀ مرحوم مولانا برفی دفنشان را برایمان آسان کرد. خدایش در همه‌ حال از بلا دارد نگه.

شهر طبس نخستین نماز جمعه‌اش را در نبود مولانا برفی با سوز و گداز فراوان تجربه می‌کرد که با تشریف‌فرمائی مدیر و اساتید مدرسۀ علوم دینی عین العلوم گشت در مراسم نماز جمعۀ نبود مولانا برفی را بر ما سهل نمود.

سخنرانی جذاب و دلسوزانۀ شیخ الحدیث مولانا محمد دهقان بر قلوب محزون و غم‌زدۀ مردم شهر طبس که مرشد و مربی خویش را از دست داده‌اند مرهم شد.

آری! جناب مولانا محمدحسن برفی رحمه الله تقربیا ٥٧ سال از عمر خویش را برای تعلیم و تعلم مردم شهر طبس صرف کرده بود رخت سفر بست و خیل عاشقان و دلباختگانش را تنها گذاشت.

اتفاقی که باورش بسیار سنگین و غیر قابل تصور بود که بخواهیم به‌زودی بر پیکر مطهر مرشد، استاد، ابر مرد سیاست و صلابت و چهرۀ مردمی نماز بخوانیم و ایشان را به خانۀ ابدیشان بسپاریم. چه کنیم که تقدیر همین بود و جزء صبر چاره‌ای نیست.

حضور شیخ الاسلام مولانا عبدالحمید، فرد درجه یک اهل‌سنت در مراسم تشییع جنازۀ مولانا برفی خود بیانگر شخصیت ایشان است.

در آن روز مردم چنان شیفتۀ شیخ الاسلام شدند گویا خداحافظی با مولانا برفی را فراموش نمودند. دیری نگذشت که آهنگ برگشت مولانا عبدالحمید به صدا در آمد، با بازگشت شیخ الاسلام به دیار عاشقان قرآن (زاهدان) آن‌گاه مردم نبود مرحوم مولانا محمدحسن برفی را در میانشان حس کردند.

اینک خیلی زود مدیر و اساتید مدرسۀ دینی گشت به کمک غمزدگان شتافتند و بر قلب‌های مجروحشان مرهم نهادند.

شیخ الحدیث مولانا محمد دهقان روح و روان عین العلوم گشت، در جمع نمازگزاران شهر طبس آن‌چنان دُر گفت که مردم تصور آن را نداشتند.

دیری نگذشت که مولانا عبدالکریم حسین‌پور، مولانا محمد دهقان، مولانا عبدالحکیم سیدزاده و سایر همراهان که جهت تسلی به شهر طبس قدم رنجه کردند راهی بلوجستان شدند.

اینک شهر طبس با کوهی از اندوه ماند.

حوزۀ علمیه و طلاب چشم به‌راه…

منبر خالی از مولانا برفی...

نویسنده: محمود خلیلی‌نیا