برخی از مردان در جوامع عربی و اسلامی با برداشتی نادرست از حدیث پیامبر گرامی اسلام که فرمود: «النِّسَاءُ نَاقِصَاتُ عَقْلٍ وَدِیْنٍ» ؛ «زنان در عقل و دین ناقص‌اند»، با زنان رفتار می‌کنند و با زنان مثل یکی از اسباب منزل یا یک وسیله تجمّلاتی یا به عنوان پرستیژ اجتماعی رفتار می‌کنند. در چنین جوامعی […]
برخی از مردان در جوامع عربی و اسلامی با برداشتی نادرست از حدیث پیامبر گرامی اسلام که فرمود: «النِّسَاءُ نَاقِصَاتُ عَقْلٍ وَدِیْنٍ» ؛ «زنان در عقل و دین ناقص‌اند»، با زنان رفتار می‌کنند و با زنان مثل یکی از اسباب منزل یا یک وسیله تجمّلاتی یا به عنوان پرستیژ اجتماعی رفتار می‌کنند.
در چنین جوامعی زن حقّ حرف زدن ندارد مگر این‌که اجازه بگیرد. حقّ دخالت در هیچ کاری را ندارد مگر این‌که به او دستور داده شود. در خوابیدن، در خوردن و انجام هیچ کاری از خود اراده‌ای ندارد.
در چنین جوامعی زن برای این آفریده شده است که غذا بپزد و خانه را مرتّب کند و لباس‌ها را بشوید و ظرف‌ها و اتاق‌ها را تمیز کند و از بچه‌ها مراقبت نماید.
اگر بر سر کاری یا چیزی با مرد بحث کند مرد با عصبانیت او را طرد می‌کند یا مورد اهانت قرار می‌دهد و یا با تندی و خشونت با او سخن می‌گوید. و هر گاه زن از سر خیرخواهی حرفی بزند گوش شنوایی نمی‌یابد حتّی در برخی از ضرب‌المثل‌های عامیانه چنین آمده است: «مشورت با زنان تعطیل کردن سنّت است».
این‌گونه رفتار نادرست با زن، متأسفانه هنوز در برخی جوامع عربی و اسلامی رایج است، با این‌که اسلام از چهارده قرن پیش کرامت و انسانیت زن را پاس داشته و به او شخصیت داده است و برای او جایگاه ویژه‌ای قائل شده است.
زنان همتای مردان‌اند و زن در پاداش و مجازات با مرد برابر است. تنها تفاوت زن با مرد در ویژگی‌های خاص زنانگی و مسئولیت‌هایی است که اسلام از زنان خواسته است که این مطابق سنّت خداوند در آفرینش است و زمانی که بشریت پیش رفت و ویژگی‌های خاص زنانگی را نادیده گرفت و زن را در جایگاه مرد و مرد را در جایگاه زن قرار داد این همه بدبختی و عذاب و ناراحتی روحی و عصبی به وجود آمد.
زن هم مادر است و هم خواهر و هم همسر و هم دوست و هم دختر. بنابراین زن سازنده‌ی مردها و مربّی ملّت‌هاست و مسئولیت بزرگ پیشرفت جامعه و ملّت بر دوش آنهاست. اگرچه زن نیمی از جامعه را تشکیل می‌دهد امّا مسئولیت نیم دیگر جامعه نیز با اوست.
زن مسئول پرورش حاکمان و امیران و مسئولین حکومت‌هاست. در پشت هر مسئول موفّق و خداترس یک زن وجود دارد.
زن برای تربیت و ساختن صحیح مرد آن‌گونه که برای دین و ملّتش سودمند باشد، شب‌ها را بیدار مانده است.
کسانی که با آن برداشت نادرست از حدیث پیامبر گرامی اسلام، با زنان برخورد می‌کنند فهم درستی از سیره پیامبر ندارند و به تعالیم مکتب قرآن و سنّت پایبند نیستند، همان مکتبی که از زنان مسلمان قهرمانان بلندمرتبه‌ای ساخت که تاریخ با افتخار تمام از آنها یاد می‌کند و روش زندگی آنان را با کلمات نورانی ثبت و ضبط نمود تا راه زندگی را برای نسل‌های بعدی روشن نماید.
منظور از نقصان عقل در زنان این است که شهادت زن در پیشگاه قاضی معادل نصف شهادت مردان است و مراد از نقصان دین این است که آنان هنگام حیض و نفاس از خواندن نماز منع می‌شوند بی‌آنکه مکلّف به اعاده‌ی آن نمازها باشند و این مصداق نقصان در دین است و اراده و حکمت خداوند به چنین حکمی تعلّق گرفته و اختصاص به زنان با توجّه به طبیعت ویژه‌ی آنها دارد.
کسانی که نقصان در عقل و دین در زنان را به معنای سبک بودن عقل یا ناقص بودن آفرینش یا ناقص بودن قوه درک و فهم در آنان تفسیر می‌کنند فهم و درک صحیحی از تعالیم اسلام ندارند.
تاریخ اسلام در صفحات جاودانه خود زنان قهرمانی را به تصویر کشیده که همگی از آبشخور اسلام سیراب گشته‌اند و به چنان اوجی رسیده‌اند که هیچ زنی در طول تاریخ نرسیده است. جامعه‌ی اسلامی به گذشته‌ی سرشار از مجد و عظمت خود نخواهد رسید مگر آنکه زنان از توجّه و احترام کافی برخوردار باشند و فرصت ایفای نقش و انجام مسئولیت‌های بزرگ در تربیت جامعه و فرزندان آگاه و لبریز از عشق به خدا و فداکاری و خدمت در همه زمینه‌های اقتصادی و اجتماعی را داشته باشند.
زن مسلمان اساس پیشرفت جامعه‌ی اسلامی است و هر گاه قصد پیشرفت و ترقّی در سایه اطاعت از خدا داریم لازم است به تربیت و ساختن زنان توجّه و عنایت کافی مبذول گردد.
البتّه راه دستیابی زنان به حقوق کامل خود صاف و هموار نیست زیرا آداب و رسوم دست و پای بسیاری را بسته است و گوهرهای درخشان دین را پوشانده است، امّا چنان‌که گفتند بارش باران با یک قطره آغاز می‌شود و راه هزار مایلی با نخستین گام آغاز می شود … و این گام نخست باید پرورش این مفاهیم در دل فرزندان و تلاش برای گسترش و عمل به آنها باشد تا در سایه مفاهیم درست اسلامی از زندگی سعادت‌مندی برخوردار باشیم. آیا وقت آن نرسیده که زن مسلمان نقش خود را در جامعه بر طبق تعالیم دین بزرگ اسلام ایفا نماید؟