به نگارش درآوردن زندگی و احوال شخصیت‌های بزرگ تاریخ اسلام بسیار دشوار است، شخصیت‌هایی که جانانه برای اعلای کلمة الله قیام کردند و با صدای بلند ندای: «إن الحیاةَ عقیدةٌ وجهاد» را سردادند؛ یعنی  زندگی پیکار در راه عقیده است. آنان برای تحقق آرمان والا و الهی، با عشق و ایمان و با کمال شجاعت […]

به نگارش درآوردن زندگی و احوال شخصیت‌های بزرگ تاریخ اسلام بسیار دشوار است، شخصیت‌هایی که جانانه برای اعلای کلمة الله قیام کردند و با صدای بلند ندای: «إن الحیاةَ عقیدةٌ وجهاد» را سردادند؛ یعنی  زندگی پیکار در راه عقیده است. آنان برای تحقق آرمان والا و الهی، با عشق و ایمان و با کمال شجاعت و شهامت قدم برداشتند، چون یقین داشتند که سرانجام خون بر شمشیر پیروز خواهد شد و قاطعانه تصمیم گرفتند، در نهایت با شهادتِ وجود با ارزش خویش، به همگان درس آزادگی، عزت و سربلندی آموختند.

آری! سخن از کسی نیست جز أبوالاحرار، حضرت حسین بن علی بن ابی‌طالب رضی الله عنه؛ مولود خاندان نبوت که در آغوش پیامبر صلی الله علیه وسلم و علی رضی الله عنه و دامان فاطمه رضی الله عنها تربیت و رشد یافت و همهٔ ارزش‌ها و اخلاق متعالی انسانی را از آنان فراگرفت و از ویژگی‌ها و سجایای اخلاقی بسیار والایی برخوردار بود که ایشان را به جد بزرگوارش مشابه می‌کرد.

تا جایی که نبی اکرم صلی الله علیه وسلم درمورد ایشان فرمود: «حُسَيْنٌ منِّي، وأَنا مِن حُسَيْنٍ، أحبَّ اللَّهُ مَن أحبَّ حُسَيْنًا، حُسَيْنٌ سِبطٌ مِنَ الأسباطِ»؛ حسین از من است و من از حسین ، خداوند دوست بدارد کسی را که حسین را دوست می دارد، حسین از نوادگان من است. (سنن ترمذی: ۳۷۷٥)

همچنین اصحاب گرامی پیامبر اسلام صلی الله علیه وسلم حضرت حسین رضی الله عنه را بی‌نهایت دوست داشتند و همواره آنان را مورد بزرگداشت و احترام قرار می‌دادند. حضرت ابوبکر رضی الله عنه دربارهٔ احترام به اهل بیت پیامبر اسلام صلی الله علیه وسلم می‌فرماید: «ارْقُبُوا مُحَمَّدًا صَلَّى اللهُ عَلَیهِ وَسَلَّمَ فِي أَهْلِ بَيْتِهِ»؛ احترام و حرمت پیامبر صلی الله علیه وسلم را در مورد اهل بیت آن حضرت را رعایت کنید. (بخاری: ۳۷۱۳)

مؤرخ شهیر علامه ابوالفداء، اسماعیل ابن کثیر متوفی ۷۷٤ه‍. دربارهٔ احترام و تجلیل اصحاب پیامبر صلی الله علیه وسلم نسبت به حضرت حسین رضی الله عنه می‌گوید: حضرت حسین رضی الله عنه مدتی از عمر خویش را در مصاحبت پیامبر صلی الله علیه وسلم  سپری کرد و در حالی پیامبر اسلام صلى الله علیه وسلم دنیا را وداع کرد که از حضرت حسین کاملاً راضی و خوشنود بود. حضرات ابوبکر و عمر و عثمان رضی الله عنهم نیز ایشان را مورد احترام و بزرگداشت قرار می دادند. (البدایه والنهایه: ۸/ ۲۱۸)

حسین رضی الله عنه یگانه قهرمانی است که در مبارزه با ستم و مقاومت در برابر ظلم و آسان شمردن مرگ در راه حق و عزت و شرافت انسانی گوی سبقت را از دیگران ربوده است و حضرت حسین رضی الله عنه ملاک خود را برای زندگی بیان می‌کند و می‌گوید: «لَا وَاللهِ لَا أُعطیهم بیدی إعطاء الذلیل ولا  أُقِرُّ لهم إقرار العبید»؛ نه، به خدا سوگند که نه مانند ذلیلان تسلیم می‌شوم و نه چون بندگان، برایشان اقرار می‌کنم. (البدایه والنهایه: ۸/ ۱۷۰)

و فرمود: «إِنّی لا أری الموت إلا سعادة والحیاة مع الظالمین إلا بُرما»؛ من مرگ را جز خوشبختی نمی‌دانم و زندگی با ستمکاران را جز ملامت و بدبختی نمی‌بینم. (معجم کبیر طبرانی: ۲۸٤۲)

آری! اینگونه بود که حضرت حسین رضی الله عنه به مسلمانان درس عزت، استقامت، شهادت، آزادگی و شرف داد. ایشان داعیهٔ امر به معروف و نهی از منکر داشت و پیام ایشان حکومت قرآن بر مردم بود تا عدل و قسط و برادری و برابری همه جا را فراگیرد و حکومت اسلامی به صورت حقیقی و کامل در همه ابعاد زندگی مسلمانان پیاده شود و ایشان در راستای تحقق این آرمان الهی، تا پای جان ایستاد و ندا سر داد:

این جهان و آن جهان و هر چه هست/٭/ عاشقان را روی معشوق است و بس

گر نباشد قبلهٔ عالم مرا /٭/ قبلهٔ من کوی معشوق است و بس

به امید آنکه خداوند متعال ما را از پیروان راستین مکتب حضرت حسین رضی الله عنه و دوستداران واقعی اهل بیت پیامبر اسلام صلی الله علیه وسلم  قرار دهد./ سنت‌آنلاین

نویسنده: اویس نظایر

منابع: 

۱- البدایة والنهاية، ابن كثير؛

۲- سيمای حسنین رضی الله عنهما از منظر اهل سنت، محمّد برفی؛

۳- حماسهٔ کربلا، عبدالعزیز نعمانی.