رفته بودیم کردستان. یک اتوبوس آخوند شیعه میخواستیم برویم در یک مسجد سنی و نماز بخوانیم! بدون اطلاع قبلی هم رفته بودیم. وارد مسجد که شدیم، خادم مسجد خیلی به ما احترام گذاشت. حالا ما شیعه بودیم و برای نماز مهر میخواستیم. مسجد اهل سنت هم که مهر ندارد. بنده خدا خادم مسجد دوید بیرون […]
رفته بودیم کردستان. یک اتوبوس آخوند شیعه میخواستیم برویم در یک مسجد سنی و نماز بخوانیم! بدون اطلاع قبلی هم رفته بودیم. وارد مسجد که شدیم، خادم مسجد خیلی به ما احترام گذاشت. حالا ما شیعه بودیم و برای نماز مهر میخواستیم. مسجد اهل سنت هم که مهر ندارد. بنده خدا خادم مسجد دوید بیرون که برای ما مهر جور کند! با کلی مکافات مهر پیدا کرد و برای ما آورد و ما نماز خواندیم. خلاصه خیلی خوشحال شدند و به ما احترام گذاشتند.
یاد آن روایت امام صادق «ع» افتادم که میفرماید: «مَنْ صَلَّى مَعَهُمْ فِی الصَّفِّ الْأَوَّلِ فَکَأَنَّمَا صَلَّى مَعَ رَسُولِ اللَّهِ، صلی الله علیه وآله، فِی الصَّفِّ الْأَوَّل»؛ هر که با آنها (مخالفان) در صف اوّل نماز بگذارد، گویا با رسول خدا در صف اوّل نماز خوانده است.» (شیخ صدوق، الهدایه، ص۵۳؛ شیخ کلینی، کافی، ج۳، ص۳۸۰؛ شیخ صدوق، امالی، ص۴۴۹؛ شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۱، ص۳۸۲؛ شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۸، ص۲۹۹-۳۰۰ )
واقعا اگر ما به همین یک توصیه اهل بیت «ع» عمل می کردیم چه اتفاقات مثبتی که نمیافتاد! جالب اینکه روایات این مدلی از اهل بیت «ع» را هرگز نمیخوانیم، ما به خاطر تعصبات بیمبنا اهل بیت «ع» را هم سانسور می کنیم!
وقتی پشت اهل سنت نماز میخوانم واقعا احساس میکردم دارم پشت سر رسول الله «ص» نماز میخوانم. به خاطر اینکه حس میکردم این رفتار من به اعتلای اسلام کمک میکند. به خاطر اتحادی که ایجاد میشود.
بعد نماز امام جماعت سنی مسجد آمد پیش من و گفت: البته ما هم مشکلی با نماز خواندن پشت سر شما نداریم، فقط از نظر فقهی معذوریت داریم.
یعنی رفتار خوب ما باعث شد که آن طرف هم عکس العمل خوبی ایجاد شود. اهل سنت می گویند: چون شما در وضو پای خود را نمیشویید نمیتوانیم به شما اقتدا کنیم. اگر ما پای خود را بشوییم – نه به عنوان وضو – آنها هم به ما اقتدا میکنند.
شیعه غیر از فحش دادن کار دیگری هم می کند؟!!
کلیپهای هیئتهای افراطی شیعیان و مراسمات کذایی نهم ربیع که مملو از توهین به مقدسات اهل سنت است، در مناطق سنینشین به وفور رد و بدل میشود. جالب است که خیلی از کلیپها را من در قم ندیدم ولی در سیستان و بلوچستان از سنیهای آنجا گرفتم و دیدم!
در مدارس آنجا که وارد می شویم، بعضا مبانی شیعه و اهل سنت را بیان میکنیم. بعد از آن سوالات و نظراتی که از دانش آموزان سنی آنجا می آید خیلی جالب است. مثلا میگویند من تازه اسلام، اهل سنت و شیعه را شناختم! میگویند من الان تازه فهمیدم شیعیان چه کسانی هستند و چه میگویند. قبلا فکر میکردم شما یک مشت آدم فحاش و بیادب هستید که کاری جز توهین به مقدسات ندارید! ولی الان با این برخورد شما آگاه شدم.
بعد از این برخورد خوب من، نظراتشان که متاثر از آن کلیپهای کذایی بود کاملا تغییر میکرد و میگفتند: ما اصلا نباید دنبال دعوای شیعه و سنی باشیم. ما همه مسلمانیم و باید کنار هم باشیم.
حتی بارها اتفاق افتاده که بعضی از دانش آموزانِ اهل سنتِ حنفیِ بلوچ، به من زنگ زدند و گفتند: حاج آقا! من فردا امتحان سختی دارم، دعا کنید قبول شوم! یا اینکه فردا کنکور دارم و شما برای من دعا کنید، دعای شما مستجاب است!
اینکه یک دانش آموز اهل سنت درباره یک آخوند شیعه اینطور صحبت کند، خیلی زیباست. ولی اگر کسی به جای رفتار مهربانانه و احترام آمیز، توهین به مقدسات و بیادبی کند، چنین جایگاهی که پیدا نمیکند هیچ، تنفر هم تولید میکند!
کاش ذرهای به این فکر میکردیم که با بعضی از اعمال زشت که نه اهل بیت «ع» و نه مراجع آن را تایید نکردهاند، چه ضربهای به اسلام و تشیع و مکتب اهل بیت «ع» میزنیم.
* حجت الاسلام علی اصغر کمالی
منبع: مجله الکترونیکی اخوت
https://www.sunnatonline.org/?p=2290