خواستم برای روز جهانی «زن» متنی بنویسم، فیلترشکن‌ها صفحهٔ تلگرام را باز نمی‌کرد و حالا که موفق شدم، کلمات را جور می‌کنم تا نقشی بر قلم بزنم برای زنان دنیا که قهرمان قصه‌های واقعی عصر خود هستند. زنانی که دیگر لازم نیست بنویسم مردانه ایستاده‌اند که زنانه ایستادنشان پرشکوه‌تر است. زنانه قد علم کرده‌اند و […]
خواستم برای روز جهانی «زن» متنی بنویسم، فیلترشکن‌ها صفحهٔ تلگرام را باز نمی‌کرد و حالا که موفق شدم، کلمات را جور می‌کنم تا نقشی بر قلم بزنم برای زنان دنیا که قهرمان قصه‌های واقعی عصر خود هستند.
زنانی که دیگر لازم نیست بنویسم مردانه ایستاده‌اند که زنانه ایستادنشان پرشکوه‌تر است. زنانه قد علم کرده‌اند و تاریخ، نظیرشان را سراغ ندارد.
زنانی که می‌دانند کجای شعر زمانه باید جا بگیرند که قافیه و ردیف کسی را بر هم نزنند و خودشان باشند.
زنانی که مطالبه‌گر حق خود هستند و کوتاه نمی‌آیند و دنیا مجبور می‌شود با آن‌ها کنار بیاید.
زنانی که نه دنبال لوث شدن و برداشتن روسری که دنبال برداشتن تبعیض و برقراری عدالت‌اند.
من بارها گفته‌ام و تکرار می‌کنم: صدای من به خاطر حذف حجاب و تحریف آزادی با این نام نیست؛ اصلاً هم اجازه نمی‌دهم چنین در طرح مطالبه‌هایم تخفیف و تقلیل بدهند که انگار با برداشتن روسری و حجابم، دیگر مشکلی ندارم و آزادی را با این برایم تعریف کنند.
مطالبهٔ من فرق دارد.
من آزادی فکر و اندیشه می‌خواهم.
آن‌هایی که اعتراض مرا، در گیومه و پرانتز «برداشتن حجاب» محدود کرده‌اند؛ بدانند که همراهشان نیستم. چرا باید فکر کنند آزادی یعنی: من روسری نمی‌خواهم؟
کدام تریبون مسموم این درخواست بی مقدار را نشر داده است؟
من حجاب را برنمی‌دارم و آن را با اختیار انتخاب کرده‌ام و جنس مطالبهٔ من فرق دارد. من برداشتن مانع، برداشتن تبعیض، برداشتن سد و بن‌بست برای پیشرفت، برداشتن اختلاس، برداشتن ماسک فقر از چهرهٔ جامعه، برداشتن گرانی، برداشتن برچسب‌های مختلف در صورت اعتراض، برداشتن اختلاف مذهبی و قومی و نژادی، برداشتن مرز برای خودی و غیر خودی، برداشتن گزینش‌های غلط برای کار، برداشتن سهمیه‌های غیرمنصفانه برای تحصیل، برداشتن فیلترینگ برای رسیدن به موقع متن‌هایم را می‌خواهم، نه برداشتن روسری!
روز جهانی من با تأخیر چند روزه مبارک!
کتایون محمودی/ اسفند ۱۴۰۱
- نویسنده : کتایون محمودی