تحصیل در جامعةالرشید کراچی برای بنده توفیقی بزرگ و سعادتی کمنظیر بود. یکی از فواید تحصیل در این مرکز علمی و آموزشی برای بنده این بود که توفیق دیدار و گفتوگو با شخصیتهایی برجسته نصیبم میشد. دکتر محمود احمد غازی، مفتی احتشامالحق آسیابادی، شیخالحدیث مولانا محمد یوسف حسینپور، مولانا محمدانور ملازهی، مولانا محمد دهقان، مولانا […]
تحصیل در جامعةالرشید کراچی برای بنده توفیقی بزرگ و سعادتی کمنظیر بود. یکی از فواید تحصیل در این مرکز علمی و آموزشی برای بنده این بود که توفیق دیدار و گفتوگو با شخصیتهایی برجسته نصیبم میشد. دکتر محمود احمد غازی، مفتی احتشامالحق آسیابادی، شیخالحدیث مولانا محمد یوسف حسینپور، مولانا محمدانور ملازهی، مولانا محمد دهقان، مولانا مفتی خالد دهواری رحمهمالله از جمله این شخصیات بودند که دیگر درمیان ما نیستند.
در همان ایام مسئولین جامعةالرشید خلفا و شاگردان شاخص حضرت مولانا مفتی رشیداحمد لدیانوی رحمهالله را دعوت کرده بود تا در یک گردهمایی سهروزه به این مرکز آموزشی ممتاز بیایند، با یکدیگر دیداری تازه کنند و به طلاب و اساتید جامعةالرشید فیض برسانند. بنده همراه برخی دیگر از دوستان توفیق داشتم استفادۀ بیشتری از مشایخ و علمای بلوچ ببرم؛ علمایی که در نشست پایانی گردهمایی به طور ویژه تجلیل و اعزاز شدند و طلاب از نصایح آنان بهره بردند. دعای پایانی هم با حضرت مولانا محمدانور ملازهی رحمهالله بود که خیلی حاضرین را متأثر کرد. سه استاد بزرگ «عینالعلوم گُشت» (مولانا محمدانور ملازهی، مولانا محمد دهقان و مفتی خالد دهواری رحمهمالله) که در این گردهمایی شرکت داشتند، همه از این دنیای فانی کوچ کردهاند؛ آن هم در فاصلهای کوتاه.
هرگاه برای خدمت پیش مشایخ حاضر میشدیم، مولانا مفتی خالد رحمهالله را در حال ذکر و یا تلاوت مییافتیم؛ ایشان خیلی کم حرف میزد. وقتی با مینیبوس راهی دارالإفتا والإرشاد ناظمآباد بودیم تا خاطرات تلامذۀ مولانا مفتی رشیداحمد تازه شوند و فاتحهای بر آرامگاه ایشان در قبرستان «پاپوشنگر» کراچی بخوانیم. در مسیر که چند دقیقهای طول کشید، مفتی خالد رحمهالله کیفیت خاصی داشت و گویا در عالَمی دیگر بود؛ باری با صدای بلند اشعار عارفانه میخواند و گاهی به ذکر مشغول میشد. تو گویی به دیدار شیخ و مرشد محبوبش میرود و نمیداند خوشحال باشد که وجود مبارک مرشد و استادش را حس میکند یا غمگین از اینکه جای خالی شیخ را میبیند.
چند باری بعد از بازگشت به کشور، ملاقات و گفتوگو با مفتی خالد رحمهالله نصیب شد. به غایت متواضع و نرمخو بود و تفقد میکرد. باری با حضرت استاد مولانا قاسمی به عیادت ایشان در منزل یکی از آشنایانشان در زاهدان رفتیم؛ از دیدن جناب استاد خیلی خوشحال به نظر میرسید و تشکر میکرد. از طریق برخی طلاب که با مفتی خالد رحمهالله ارتباط اصلاحی داشتند، همواره دعای خیر میخواستم و ایشان هم ذرهنوازی میکرد و با کلماتی روحیهافزا مورد عنایت قرار میداد.
قطعا درگذشت اساتیدی بزرگوار چون مولانا مفتی خالد دهواری ضایعهای بزرگ برای جامعۀ ماست، بالأخص طلاب و اساتید عینالعلوم گشت با نقصانی بزرگ مواجه خواهند شد. اما از آنجایی که این مدرسۀ خوشآوازه یادگار حضرت مولانا سید عبدالواحد گشتی رحمهالله، این شخصیت کمنظیر و مخلص و متقی است، امید داریم که خداوند نصرتش را شامل حال اهل گشت خواهد کرد و عزیزان ما را تنها نخواهد گذاشت. آثار تقوا و اخلاص و للهیت بانی این منبع خیر و خوبی، انشاءالله بعد از رحلت استادان شاخصش هم باقی و ساری خواهند ماند و امت از فیوض آن بهرهمند خواهد شد.
خداوند درجات مولانا مفتی خالد رحمهالله را در بهشت بلند بفرماید و ما را جانشینان خوبی برای رفتگان خوبمان قرار دهد.
✍🏻 عبدالحکیم شهبخش/ کانال شخصی
https://www.sunnatonline.org/?p=37990