سخن بزرگان تاثیر زیادی روی جامعه دارد. سخن و حرف آنان میتواند ملتی را آرام کند یا به آشوب بکشد. تجربۀ سخن بزرگان در جامعهی ما و خارج از کشور بسیار است. کمی مطالعهی تاریخ میطلبد و رصد سخنی ماندگار که انقلابی را شکل داده، یا شورشی را آرام کرده است. مثالی که برای روشنشدن […]
سخن بزرگان تاثیر زیادی روی جامعه دارد. سخن و حرف آنان میتواند ملتی را آرام کند یا به آشوب بکشد. تجربۀ سخن بزرگان در جامعهی ما و خارج از کشور بسیار است. کمی مطالعهی تاریخ میطلبد و رصد سخنی ماندگار که انقلابی را شکل داده، یا شورشی را آرام کرده است.
مثالی که برای روشنشدن موضوع میآورم مربوط به یک رهبر سیاسی است که البته «بزرگ جامعه» در تعریف با این کسوت متفاوت است. گاهی حقیری بر مسند قدرت است و قدرت سیاسیاش این اجازه را به او میدهد تا تریبون داشته باشد و سخنانش به گوش بیاید؛ این آدم، «بزرگ» نیست، بلکه بر جای بزرگی نشسته است.
به تازگی امانوئل ماکرون، رئیسجمهور فرانسه سخن ناسنجیدهای زده که جامعهای را دچار التهاب کرده است. او «بزرگ» نیست، اما جامعهی بزرگی را مورد انتقاد قرار داده و تبعات سخنان نسنجیدهاش در حال شکلدادن حرکت بزرگی است که میتواند خطرآفرین باشد.
فرانسه به گواه آمار؛ بالاترین رقم سکونت مسلمانان در بافت جمعیتیاش را دارد و این سخن رئیسجمهور فرانسه و حمایت از اشتباه یک روزنامه، به نام دفاع از «آزادی بیان و رسانه»، که به پیامبر مسلمانان توهین کرده است، میتواند بحرانآفرین باشد.
وقتی خطوط قرمز و حرمتها به نام «آزادی» شکسته میشود؛ باید هم منتظر این بود تا جوانی هیجانی و ناپخته، معلم تاریخ را سلاخی کند. وقتی ماکرون راحت و آسوده، اهانت میکند و آتش در خرمن احساسات جمعیت بزرگ ساکن کشورش میاندازد، دور از انتظار نیست که «افراط» هم نمایان شود تا پاسخ اهانت داده شود. سربریدن مدرس تاریخ که کاریکاتور پیامبر را به کلاس میبَرَد و به شاگردانش نشان میدهد، کار مورد تاییدی از طرف مسلمانان نیست، ولی کاشتن باد، جز درو کردن طوفان حاصلی ندارد. آزادی بیانی که در این حد افسارگسیخته به دیگران اهانت کند، جوابی سخت و بیمنطقتر دریافت میکند.
تا اینجا سخن رفت تا به این نکته برسیم که سخن سردمداران مسند سیاسی در هر کشوری، حساسیتبرانگیز است و باید مواظب آن باشند. توهین به مرجع محبوب مردمی میتواند هیجان را از کنترل خارج و به فاجعه نزدیک کند. زخمی که ایجاد میشود دیر التیام مییابد و خشم آن آتش زیر خاکستر خواهد ماند.
مکرون با اظهارنظر غلط و حمایت بیاندیشهاش از اقدام یک رسانه، کشورش را دچار آشوب و برانگیختن تنفر کرد. حالا باید فهمید که یک بزرگ سیاسی، تفاوتش با بزرگ دیگری که محبوبیاتش مردمی است، چقدر است./ کانال تلگرامی نویسنده
✍🏼 کتایون محمودی