حضرت ابودرداء رضی الله عنه روایت میکند که پیامبر خدا صلى الله علیه وسلم فرمودند: «أَلَا أُخْبِرُکُمْ بِأَفْضَلَ مِنْ دَرَجَهِ الصِّیَامِ وَالصَّلَاهِ وَالصَّدَقَهِ؟»؛ آیا شما را به کاری برتر از نماز، روزه و صدقه راهنمایی نکنم؟ صحابه گفتند: بله، ای رسول خدا، راهنمایی کنید. آنحضرت صلى الله علیه وسلم فرمودند: «صَلَاحُ ذَاتِ البَیْنِ، فَإِنَّ فَسَادَ […]
حضرت ابودرداء رضی الله عنه روایت میکند که پیامبر خدا صلى الله علیه وسلم فرمودند: «أَلَا أُخْبِرُکُمْ بِأَفْضَلَ مِنْ دَرَجَهِ الصِّیَامِ وَالصَّلَاهِ وَالصَّدَقَهِ؟»؛ آیا شما را به کاری برتر از نماز، روزه و صدقه راهنمایی نکنم؟ صحابه گفتند: بله، ای رسول خدا، راهنمایی کنید.
آنحضرت صلى الله علیه وسلم فرمودند: «صَلَاحُ ذَاتِ البَیْنِ، فَإِنَّ فَسَادَ ذَاتِ البَیْنِ هِیَ الحَالِقَهُ» (رواه الترمذی وقال: هذا حدیث صحیح) وفی روایه له: «…هِیَ الْحَالِقَهُ، لَا أَقُولُ تَحْلِقُ الشَّعَرَ، وَلَکِنْ تَحْلِقُ الدِّینَ»؛ ایجاد صلح در میان مردم؛ چرا که وقتی میانهی مردم خراب شود، این فساد، تراشنده است.. من نمیگویم که موهای سر را میتراشد، بلکه دین را تیغ میزند.
ایجاد صلح و آشتی در میان مردم سنت پسندیده و عبادتی بزرگ است که الله سبحانه وتعالىٰ آن را خیلی دوست دارد. مُصلِح (صلح گیرنده) تمام سعی و تلاشش را به کار میگیرد و مال و وجاهتش را در میان میگذارد تا بین دو طرف صلح و آشتی برقرار نماید.
پوشیده نماند که اختلاف، امری طبیعی و جزو سرشت انسانی است که هیچ کسی از آن در امان نیست؛ در میان بهترین انسانها (صحابه) هم اختلاف وجود داشت چه رسد به دیگران!!
چه خانههایی که به سبب اختلاف کوچکی زن و شوهر رو به تباهی بوده و کار، نزدیک به طلاق انجامیده است، اما مُصلِح با کلامی نیکو، نصیحتی ارزشمند و مالی که در این راه بذل کرده، آب را به مجرای اصلی خود برگردانده و در میانشان صلح و آشتی ایجاد نموده است.
چه بسا نزدیک بوده است که دو برادر، دو دوست یا دو خویشاوندِ نزدیک به خاطر یک شوخی یا لغزشی رابطهی خود را قطع نمایند، اما مُصلِح آمده و سوراخ فتنه را دوخته و آنان را به صلح وا داشته است.
چه قدر خونها و اموالی را که خداوند به وسیلهی مصلحان محفوظ داشته و فتنههای شیطانی را که نزدیک شعله گرفتن بوده، خوابانده است. این همه به خاطر فضل إلٰهی و باز وجود مصلحان است.
هر چهقدر ما دایرهی واژگان را نسبت به ارزش این کار در ترازوی خداوندی وسیعتر بگیریم، باز هم نمیتوانیم فضیلت آن را بیان داریم؛ چرا که رسول خدا صلى الله علیه وسلم آن را برتر از روزهها، نمازها و صدقات نفلی قرار داده است.
این سنت پسندیده میتواند با ایجاد صلح در میان زن و شوهر، پدر و پسر، برادران، دوستان، همکاران و همسایهها انجام گیرد و بلکه این فضیلت با آشتی دادن دو نفر ناشناس که در راه با هم به مجادله برخاستهاند، امکانپذیر است.
در مقابل .. اگر مصلحی به نزد ما آمد و هدفش اصلاح در میان ما و طرفِ درگیر ماست، بر ما لازم است که درها و دلهای خویش را بر او بگشاییم و او را دعای خیر نماییم و از سعی و تلاشش به خاطر ایجاد صلح و برداشتن این شکاف تشکر و سپاسگزاری نماییم و هرگونه خواستهای که از ما داشت و یا خواهش نمود که از چیزی در گذریم، بر ماست که از آن استقبال نموده و فاصلهها را نزدیکتر کنیم تا او به آسانی بتواند به این مهم نایل شود.
ایجاد صلح و آشتی در میان مردم، حافظ دین ماست و وجود فساد که از اختلاف و دودستگی برمیخیزد، دین ما را از بین میبرد؛ لذا وظیفهی ماست که در حد توان خویش نسبت به ایجاد صلح و آشتی کوشا باشیم.
چه درگیریهایی که در میان مردم وجود ندارد!
چه بسا مردمی که با هم درگیراند!
آیا شیطان کسی را از شر خود رها خواهد کرد؟
ترجمه: سنت آنلاین