در نشست مورخه ۲ مرداد ۱۳۹۹ مجمع فقه اهل سنت ایران، پیرامون مسئله “نصاب قربانی” که با حضور اکثر اعضای مجمع به صورت ویدئو کنفرانس برگزار شد، پس از بحث و بررسی دیدگاه‌ها و آرای مختلف، به شکل ذیل جمع‌بندی صورت گرفت:  با توجه به اینکه در احادیث نبوی، نصاب خاصی برای قربانی تعیین نشده […]

در نشست مورخه ۲ مرداد ۱۳۹۹ مجمع فقه اهل سنت ایران، پیرامون مسئله “نصاب قربانی” که با حضور اکثر اعضای مجمع به صورت ویدئو کنفرانس برگزار شد، پس از بحث و بررسی دیدگاه‌ها و آرای مختلف، به شکل ذیل جمع‌بندی صورت گرفت:

 با توجه به اینکه در احادیث نبوی، نصاب خاصی برای قربانی تعیین نشده و صرفاً استطاعت و توانایی افراد، معیار قرار گرفته است؛ فقهاء و ائمه مجتهدین در این باره از اجتهاد کار گرفته و از صدر اسلام، طلا و نقره را به عنوان ثمن اصلی معیار سنجش زکات، صدقات واجبه و قربانی قرار داده‌اند. بر این اساس، با توجه به نوع دارایی افراد، سه صورت زیر متصور است:

۱. شخصی که تنها طلا دارد، برای وی معیار سنجش در قربانی، نصاب طلا است.

۲. فردی که تنها نقره دارد، برای وی معیار سنجش در قربانی، نصاب نقره است.

٣. افرادی که دارایی‌شان ترکیبی از طلا، نقره، اموال تجاری، پول نقد و سایر اموال زاید بر حوایج اصلی است، یا تنها اموال تجاری و پول نقد و اموالی زاید بر حوایج اصلی دارند؛ در رابطه با سنجش معیار نصاب قربانی این نوع افراد، دو دیدگاه بین اعضای مجمع فقه وجود دارد:

برخی نصاب طلا را معیار قرار داده و برخی دیگر نصاب نقره را معیار قرار داده‌اند. با توجه به تفاوت بین دو دیدگاه، چنانچه فرد مذکور نصاب طلا را معیار قرار دهد شرعاً جایز است؛ ولی احوط و بهتر آن است که نصاب نقره معیار سنجش قرار گیرد.

 مجمع فقه اهل سنت ایران

۲ مرداد ۱۳۹۹ مطابق با ۲ ذو الحجہ ۱۴۴۱ ه.ق