عيد فطر پايان روزه و عيد قربان پايان حج است، شادی پس از ادای عبادت و آنهم به صورت عبادت شکر گونه کاملا عقلانی و در دنيا و آخرت سودآور و بیضرر است و همه آن دو عيد در عبادت و تشکر از الله و صدقه به فقراء در قالب صدقه فطر و گوشت قربانی […]
عيد فطر پايان روزه و عيد قربان پايان حج است، شادی پس از ادای عبادت و آنهم به صورت عبادت شکر گونه کاملا عقلانی و در دنيا و آخرت سودآور و بیضرر است و همه آن دو عيد در عبادت و تشکر از الله و صدقه به فقراء در قالب صدقه فطر و گوشت قربانی خلاصه میشود و به هيچ کسی زيان نمیرسد؛ چون الله که عالم به تمام احوال است آن را مشروع قرار داده نه جاهليت عرب.
اما نوروز که مقدمه آن چهارشنبهسوری میباشد در واقع جشن آتش و به تعبير دقيق جشن شيطانی است؛ چون نفع آن به شيطان برمیگردد و بس.
جشن نوروز پايانبخش هيچ گونه عبادتی نيست و در آن بوی عبادت و تشکر از الله استشمام نمیشود بلکه بوی تعظيم بيش از حد طبيعت احساس میشود و بار سنگينی بر خانوادههاست؛ زيرا تکلفات آن فقط بر عهده ثروتمندان نيست، بلکه فقراء هم بهخاطر فشار عرف مجبوراند بار هزار تنی آن را تحمل کنند، بر خلاف صدقه فطر و قربانی که فقط وظيفه ثروتمندان است و ثواب اخروی دارد و نفع دنيوی آن عائد فقراء میگردد.
باز چون جشن نوروز يک روزه نيست برای همه مردم بيکاری و تضييع وقت دراز مدت بهحساب میآيد.
اگر دقيق بررسی شود براي بيشتر مردم عذاب و درد سر است؛ زيرا ريشه آن در جاهليت فارس است، نه نورانيت اسلام.
از مشکلات بارز آن ترافيک مسيرها و تبعات آن،گرانی و دزدی و … میباشد.
نوروز به قدری بیرحم است که بيماران را بلا تکليف بر تخت بيمارستان رها میکند و …
نویسنده: عبدالحکيم سيدزاده