با پیشرفت سریع دنیا، گوشیهای هوشمند فراگیر شد و آن را به خوبی میتوان در دست هر مرد و زن و پیر و جوان و کودک و نوجوان مشاهده کرد. اوضاع کرونایی نیز بر کثرت آن افزود و بسیاری به فضاهای مجازی روی آوردند. این ابزار هر چند کوچک حقیقت زندگی بسیاری از اشخاص را […]
با پیشرفت سریع دنیا، گوشیهای هوشمند فراگیر شد و آن را به خوبی میتوان در دست هر مرد و زن و پیر و جوان و کودک و نوجوان مشاهده کرد. اوضاع کرونایی نیز بر کثرت آن افزود و بسیاری به فضاهای مجازی روی آوردند.
این ابزار هر چند کوچک حقیقت زندگی بسیاری از اشخاص را نشان میدهد؛ اهل علم و فضل از این ابزار الکترونیکی به عنوان آلهای برای اهداف علمی شان بهره گرفتند و انواع تفاسیر، کتب حدیث، فقه و مقالات گوناگون علمی در آن ذخیره کردند و خود نیز با آن نوشتند و از آن در جهت پیشرفتِ بیشتر علمی و دینی استفاده کردند و دنیای مجازی را فرصتی برای رساندن و تبلیغ دین و کسب علم و آگاهی بیشتر برای خود و دیگران دانستند. اما گروهی دیگر بیباکانه این گوشیها را از انواع بازیهای نرمافزاری پر کردند و گوشی را به دست کودکان دادند که آنها پارهوقت مشغول بازی با گوشی هستند، آیا این گروه فکر نمیکنند فرزند باید با تعالیم اسلامی بزرگ شود نه بازیهای انحرافی که اصلاً سودی ندارند.
وقتی میبینم کودکی دائما با گوشی پدرش بازی میکند حسرت میخورم که بهترین اوقات عمر او که ذهن او صاف و آمادهٔ پذیرش انواع علوم دینی است، دارد با بازیهای کارتنکی پر میشود. از طرفی نیز پدر نمیداند که این موبایل ابزاری کودکانه نیست، بلکه وسیلهای برای رسیدن به اهداف درست است.
گروهی نیز بدتر از این گوشی را به عنوان ابزاری شیطانی برای رسیدن به اهداف شومشان در دست دارند؛ از جمله چت کردن با دوستان ناباب، ذخیرهٔ انواع فیلمها و عکسهای ناجایز و… آیا این دسته فکر نمیکنند مبادا فردا همین موبایل سبب بدبختی آنها بشود – العیاذ بالله -؟
آیا فکر نمیکنند این وبا و طاعون بر اثر رفتار ما انسانها آمده است؟
همه میگویند موبایل ما منبع اسرار ماست، اما مواظب باشیم این منبع اسرار، منبع رسوایی ما در میدان محشر نشود. به خاطر داشته باشیم الله متعال از منبع اسرار بهتر از خودمان آگاه است. لذا باید در استفادهٔ درست از گوشیها تجدید نظر کنیم یا آنها را کنار گذاشته یا اینکه تنها از آن استفادهٔ درست و عالمانه داشته باشیم و بر روش فاسقانهٔ آن غالب آییم تا حق باطل را محو نماید.
لهو الحدیث در عصر ابتدایی اسلام اگر خواندن داستانها و افسانههای باطل میان مشرکین بود، لهو الحدیث امروز بازیهای اینترنتی و استفادهٔ نادرست از گوشیهاست. اگر روزی ابزار یک عالم و یک مؤمن در راه دفاع دین، قلم و کاغذ بود، امروز میتوان با گوشی نیز در این راه استفاده کرد.
نویسنده: احمد حسنی ماخونیک