سنت آنلاین

سنت‌آنلاین| نخستین نشست مدیران مدارس دینی وابسته به شورای هماهنگی مدارس علوم دینی اهل‌سنت سیستان‌وبلوچستان در سال تحصیلی جدید، صبح امروز (شنبه ۲۹ مرداد ۱۴۰۱ برابر با ۲۲ محرم ۱۴۴۴) در مدرسه دینی عین العلوم گشت سراوان برگزار شد.

به گزارش سنت آنلاین، این نشست با تلاوت آیاتی چند از کلام الله مجید توسط حافظ عبدالقهار میربلوچ آغاز به کار کرد.
شیخ الاسلام مولانا عبدالحمید در ابتدا از تشریف فرمایی مدیران مدارس تشکر و قدردانی کردند، ایشان در موضوع اهمیت علم و وظیفه خطیر علماء در مدارس دینی نکاتی را بیان داشتند.
در ادامهٔ این نشست، مولانا عبدالحکیم سیدزاده گزارش عملکرد مدارس دینی را در سال تحصیلی جدید قرائت کرد.
سپس مولانا عبدالغنی بدری، موضوعات متعددی را در جهت پیشبرد اهداف و ترقی مدارس قرائت کردند، مدیران و مسئولین مدارس پیشنهادات و انتقادات را در رابطه با موضوعات قرائت شده، ارائه کردند که برخی به تصویب شورای هماهنگی رسید.
بعد از آن مفتی محمدقاسم قاسمی نکات و برنامه‌هایی در مورد تعلیم و پیشرفت مدارس و طلاب ارائه دادند.
در بخش دیگر این نشست مدارس دینی ممتاز شورا از لحاظ رتبه در سال گذشته معرفی شدند و به مدیران این مدارس لوح تقدیر اهدا شد.
همچنین به طلابی که در امتحانات نهایی شورا سال گذشته ممتاز شده بودند لوح تقدیر اختصاص داده شد و به دست مدیران مدارس آنها تحویل داده شد تا به دستشان برسانند.
پایان‌بخش این نشست معنوی دعاهای خالصانه و خاضعانهٔ حضرت شیخ الاسلام مولانا عبدالحمید بود.
گفتنی‌ست این نشست سالانه دو بار با حضور مدیران مدارس دینی اهل‌سنت سیستان و بلوچستان برگزار می‌شود.

 گزیدۀ سخنان شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید: 

خدمت و نشر علم و عمل بر آن بزرگ‌ترین عبادت است.
“علم” از نماز و ایمان مقدم‌تر است، اگر “علم” نباشد کسی ایمان و توحید را نمی‌داند.
“علم” حیاتی و مهم است. اگر علم نباشد جهل می‌آید و جهل بالاترین ویرانگری را به دنبال دارد.
“علم و دانش” روشنایی و مایۀ سکون و آرامش است.
در مناطقی که ما زندگی می‌کنیم در گذشته تاریکی، خرافات و بدعات بوده‌است. مردم سنگ و چوب عبادت می‌کرده‌اند، علما آمده‌اند و خدمت کرده‌اند و زحمت کشیده‌اند، اگر علما خدمت و فعالیت دینی انجام نمی‌دادند، امروز برای ما زمینه و میدان فعالیت دینی فراهم نبود.
بزرگ‌ترین وظیفۀ علما این است که مردم متدین و دیندار شوند.
امروز آرام و آهسته “بی‌نمازی”، “کاهل‌نمازی” و “بی‌دینی” در جامعه ترویج می‌شود.
متأسفانه مردم برای نماز صبح به مسجد نمی‌آیند، چه کسی باید آنها را به مسجد بیاورد؟! انتظار خدا از علما و جماعت‌های تبلیغ و قشر بیدار جامعه این است که مردم را از گناه منع کنند و به انجام نیکی‌ها تشویق کنند.
علما لازم است که زندگی صالحان و نیکان امت را اختیار کنند و در پی تکلفات نباشند.
انبیا علیهم‌السلام و علما در طول زندگی مشکلات را تحمل کرده‌اند و به دنیا توجه نکرده‌اند و در جامعه خوبی‌ها و نیکی‌ها را منتشر کرده‌اند.
امروز ما می‌گوییم مدارس ما امکانات ندارند و از کمبود امکانات گلایه داریم، گذشتگان چه داشته‌اند؟ کار و فعالیت دینی با مال و امکانات و مادیات جلو نمی‌رود، بلکه “اخلاص”، “للهیت”، “تقوا” و “سوزوگداز” فعالیت‌های دینی را پیش می‌برد.
نواقص و کمبودها مساجد و مدارس با فعالیت و تلاش جبران می‌شود، باید بنشینیم و فکر و برنامه‌ریزی کنیم و پای علما و مردم و مقتدی‌ها را در میدان فعالیت‌های دینی باز کنیم.
تربیت “حواری” و “صحابه” و “همکار” از بهترین دستاوردها و موفقیت‌های انبیا علیهم‌السلام بوده‌است.
در مدارس تنها توجه به تعلیم است و تزکیه نیست، کار و فعالیت دینی با تعلیمِ بدون تزکیه جلو نمی‌رود.
اگر عالم اصلاح و تزکیه نشود، به درد جامعه نمی‌خورد.
باید از سال‌های نخست تحصیل، طلاب برنامۀ تربیتی و اصلاحی داشته باشند تا خود اصلاح شوند و دیگران را اصلاح کنند.
متأسفانه امروزه در جامعه به قرآن توجه نمی‌شود، ارتباط با قرآن و سنت کم است، برای حفظ قرآن و حدیث برنامه‌ درستی نداریم.
“حافظ” کسی است که بدون نگاه‌کردن به مصحف و قرآن بتواند کلام الهی را تلاوت کند.
متأسفانه ما توفیق تلاوت قرآن را نداریم، چون در ما “روح” نیست و “ایمان” ما ضعیف است.
استادان برای حفظ شاگردانشان برنامه‌ریزی داشته باشند و همواره با آنان درارتباط باشند.
“قرآن” و “حدیث” دو اصل و محور علم و دانش‌ هستند، باید برای فهم و درک این دو برنامه صحیح داشته باشیم.
هرگاه ما به شریعت عمل نکنیم و متقی و پرهیزگار نباشیم و در مدارس انسان‌های مصلح و مربی جمع نکنیم و اخلاص و تلاش در مدارس دینی نباشد، مدارس ما رشد نمی‌کنند و در آن‌ها اختلاف و مشکلات زیاد می‌شوند.
هرجایی که مردم کار دینی انجام ندهند، “اختلاف” و “دودستگی” می‌آید و در هر جامعه و منطقه‌ای به سنت‌های پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وسلم و هدایت توجه نشود، آنجا گمراهی و بدعت می‌آید.
در هر مجموعه‌ای اختلاف سلیقه هست، کمال در این است که انسان بتواند باکسانی که با او اختلاف سلیقه دارد کار و فعالیت کند و آنها را تحمل کند.
حضور مدیران در مدارس ضروری و حیاتی است. به کلاس‌ها سر بزنند و خبر اساتید و طلاب و کارکنان و همراهان را بگیرند و بدانیم خبرگیری از افراد زیر مجموعه بیانگر مدیریت انبیا علهیم‌السلام است.
هیچ خدمتی بالاتر از تعلیم و آموزش نیست، هرکس در این مهم کوتاهی کند، بزرگ‌ترین ظلم را به خود کرده‌است.
در مدرسه بنشینید، فتوا و ملاقات و درس و وقت‌تان در مدرسه باشد.
همت کنیم به دین عمل کنیم و به عمل بر دین دعوت دهیم.
الله ما را استقامت بدهد و ما را در راه و مسیر نیکان قرار دهد.

وقتی به شهر “گُشت” سفر می‌کنیم و وارد مدرسۀ عین‌العلوم می‌شویم نیت می‌کنیم که از فیوض و برکات و اخلاص و للهیت روزهای نخست تأسیس مدرسه تا به امروز استفاده ببریم.