امام ابوالقاسم یوسف بن حمزه سهمی (ت ٤۲۷ هـ.ق) در کتاب تاریخ جرجان (ص ۳۹۶)، ضمن نام یوسف بن یونس جرجانی روایتی را که وی از عبدالرحیم بن حبیب و ایشان از وکیع بن جراح – رحمهم الله- آورده است نقل می‌کند که وکیع فرموده است: باری، مادرِ گرامی سفیان ثوری -رحمهماالله- به فرزندش از […]
امام ابوالقاسم یوسف بن حمزه سهمی (ت ٤۲۷ هـ.ق) در کتاب تاریخ جرجان (ص ۳۹۶)، ضمن نام یوسف بن یونس جرجانی روایتی را که وی از عبدالرحیم بن حبیب و ایشان از وکیع بن جراح – رحمهم الله- آورده است نقل می‌کند که وکیع فرموده است:
باری، مادرِ گرامی سفیان ثوری -رحمهماالله- به فرزندش از عمق جان اینگونه وصیت می‌کند:
فرزندم!
علم را طلب کن، من هم با همین دوک ریسندگی‌ام هزینه‌ی تحصیل‌ات را تأمین می‌کنم.
فرزندم!
هر گاه ۱۰ حدیث نوشتی، بنگر آیا در رفتار و بردباری و وقارت فزونی [و دگرگونی] مشاهده می‌کنی؟ اگر فزونی و تغییری در خود احساس نکردی، بدانکه آن دانش، برایت زیان‌آور است و هیچ سودی برای تو به ارمغان نمی‌آورد.
گفتنی است سفیان بعدها به مقامی بزرگ نایل آمد چنان‌که شیخ فریدالدین عطار – رحمه‌الله- درباره‌ی وی در تذکرة الأولیا می‌نویسد: «آن تاج دين و ديانت، آن شمع زهد و هدايت، آن علما را شيخ و پادشاه، آن قدما را حاجب درگاه، آن قطب حرکت دوری، امام عالم #سفيان_ثوری، رحمةالله عليه، از بزرگان دين بود.»
نکته اخلاقی:
به تعبیر علامه اقبال لاهوری علیه‌الرحمه، مادران رمز بقای نوع انسانی هستند. مادر به کانون زندگی گرما می‌دهد و این صبح دل آرام ما از بی‌خوابی‌های شبانه مادر است. اقبال رحمه‌الله در ادامه، مادر را رحمت خداوند می‌داند و شفقت و دلسوزی مادران را به شفقت پیامبران، تشبیه کرده می‌سراید:
نیک اگر بینی امومت رحمت است /٭/ زانکه او را با نبوت نسبت است
شفقت او شفقت پیغمبر است /٭/ سیرت اقوام را صورتگر است
از امومت پخته‌تر تعمیر ما /٭/ در خط سیمای او تقدیر ما
حافظ رمز اخوت مادران /٭/ قوت قرآن و ملت مادران
نویسنده: ولی‌الله رفیعی