سنت آنلاین

نویسنده: عبدالستار حسین بر

ولادت و تحصیلات:
مولانا محمدانور ملازهی فرزند تاج محمد در سال ۱۳۱۳ شمسی در روستای بالاقلا کله‌گان، از توابع شهرستان سراوان دیده به جهان گشود.
تحصیلات دولتی را تا کلاس چهارم ابتدایی ادامه داد و در ضمن آن، برخی کتاب‌های دینی، مانند: قاعده بغدادی، قرآن و پنج‌کتاب را پیش ملا عبدالرحیم محمدی و مالابد منه، منیه المصلی و پنج‌کتاب به همراه ترجمه را در محضر ملا موسى کله‌گانی خواند.
با پایان کلاس چهارم ابتدایی، بر اثر شوق و علاقه‌ای که نسبت به فراگیری علوم دینی داشت، به پنجگور پاکستان رفت، ولی مدارس دینی آن جا، از پذیرش وی سرباز زدند، لذا مأیوس شد و خواست به وطن بازگردد و آخر بنا به مهربانی و شفقت مولانا محمدشریف آسکانی در همان جا ‌ماند و علوم شرعی و زبان اردو را از ایشان آموخت. سپس مولانا محمدشریف وی را به محضر استاد خود، جناب مولانا دوست‌محمد بنستانی برد، ایشان نیز آدمی نیک و صالح بود و در علوم از مهارتی کامل برخوردار بود. کتاب‌های درسی را تا کافیه پیش ایشان خواند و به همراه دوستانش مولوی درمحمد محمدی و مرحوم ملا عبدالرحمان رئیسی تا پنج سال در آن جا ماند، سپس به کراچی رفت و در مدرسه ریگ‌سر ثبت‌نام نمود و پس از آن به مدرسه‌ی دارالعلوم تندواللهیار سند رفت و دو سال ماند و از محضر اساتید برجسته‌ی آن مرکز علمی هم چون: مولانا ظفر احمد عثمانی، مولانا جمشید، مفتی وجیه الدین و … استفاده نمود و سپس به مدرسه‌ی قاسم‌العلوم ملتان رفت و از محضر اساتید آن جا هم چون: مولانا محمدموسى خان بازی، مفتی محمدشفیع، مولانا محمدابراهیم بلوچ و … استفاده نمود و سپس به دارالعلوم کراچی رفت و دو سال پایانی تحصیلات را در آن مرکز علمی در محضر اساتید بزرگ آن جا، هم چون: مفتی رشیداحمد لدیانوی، مولانا سلیم‌الله خان، مولانا سحبان‌محمود، مفتی اعظم پاکستان مولانا محمدشفیع عثمانی و … سپری نمود و به همراه مولانا محمد دهقان، مولانا درمحمد روحانی، مولانا اشفاق‌الرحمان دهواری و مولانا عبدالصمد دامنی در سال ۱۳۸۲ قمری فارغ التحصیل شد.
ایشان درس تفسیر را از محضر مولانا غلام الله خان و مولانا عبدالله درخواستی فرا گرفت.

مسئولیت‌ها و خدمات:
مولانا ملازهی پس از فارغ التحصیلی، به زادگاهش بازگشت و دو سال در آن جا بود و سرانجام از وی برای تدریس در مدرسه دینی عین‌العلوم گشت دعوت به عمل آمد و ایشان به این مرکز علمی آمد و به خدمت به اسلام مشغول شد.
ایشان مدتی در کنار تدریس، مسئولیت تربیتی طلاب را نیز عهده دار بود.
ایشان تا پایان عمر به تدریس کتاب های مهم حدیثی مشکاه المصابیح و صحیح مسلم مشغول بود.

اخلاق:
ایشان انسانی خوش‌مرام بود که هر شخصی با اولین دیدار، شیفته‌ی اخلاقش می‌گردید. به همه احترام می‌گذاشت و از اساتیدش به خوبی یاد می‌کرد و برایشان دعای خیر می‌کند. برای طلاب مانند پدری مهربان و دل‌سوز بود. فروتنی و سادگی از سیمایش به خوبی نمایان بود.

آثار:
از ایشان ترجمه شرح مقدمه صحیح مسلم به یادگار مانده است که متأسفانه هنوز چاپ نشده است.

شاگردان:
از محضر ایشان شاگردان زیادی استفاده نمودند که برخی از آن ها عبارت اند از: مولانا محمدعیسی سیدی پور، شهید مولانا عبدالملک ملازاده، مولانا عبدالکریم حسین پور، مولانا عبدالغنی بدری، مولانا عبدالقادر دهقان، مولانا عبدالرحیم هاشم زهی، مولانا عبدالصمد غیاثی، مولانا فضل الله رئیسی، مولانا راشد بندار، مولانا عبدالقادر سیدزاده و …

وفات:
ایشان، در مسیر خاش به گشت دچار حادثه رانندگی شد و به زاهدان اعزام گردید و سرانجام عصر روز دوشنبه ۲۶ تیرماه ۱۳۹۶ در بیمارستان خاتم الانبیاء زاهدان دار فانی را وداع گفت و به رحمت خدا پیوست.