انتشار کلیپ محمدباسط درازهی نماینده سراوان حاشیههای متفاوت زیادی به دنبال داشت؛ اکثر قریببهاتفاق واکنشها در رد این نماینده و اظهار تأسف از کلماتی که بر زبان آورده، بودند، و البته اندکی هم- که بیشتر نمایندگان مجلس بودند- در دفاع از نماینده سراوان و محکومیت کارمند گمرک و عدم همکاری لازم با آقای درازهی سخن […]
انتشار کلیپ محمدباسط درازهی نماینده سراوان حاشیههای متفاوت زیادی به دنبال داشت؛ اکثر قریببهاتفاق واکنشها در رد این نماینده و اظهار تأسف از کلماتی که بر زبان آورده، بودند، و البته اندکی هم- که بیشتر نمایندگان مجلس بودند- در دفاع از نماینده سراوان و محکومیت کارمند گمرک و عدم همکاری لازم با آقای درازهی سخن گفتند.
هیچ تردیدی نیست که سخنان و کلمات آقای درازهی و نوع برخوردش در جایگاه یک «نماینده»، نامناسب بودند که جای توجیه و تأویل هم ندارند. آنچه مردم از آقای درازهی در جایگاه «نماینده مجلس» انتظار داشتند این بود که حتی اگر بالفرض در این قضیه کاملا حقبهجانب هم میبود، باید با حفظ خونسردی و خویشتنداری، پیگیری و فیصله قضیه را به همان قوانینی واگذار میکرد که در مجلس شورای اسلامی تایید و تصویب میشوند.
واکنشهای سریع، جانبدارانه و تا حدودی احساساتی همکاران آقای درازهی در مجلس نیز چندان معقولانه و منطقی نبود، بهطوریکه در خوشبینانهترین قضاوت سبب ایجاد نوعی بدبینی نسبت به مجلسیها گردید. راستی زیرسؤالبردن وزیر اقتصاد و تلاش برای استیضاح وی در این قضیه نیز معمایی است که ذهن بسیاری را بهخود مشغول کرده است.
و اما کارمند گمرک؛ آنگونه که از کلیپ مختصر -و البته بیابتدا- معلوم میشود، او نیز در بهوجودآمدن این ماجرای تأسفبرانگیز بیتقصیر نیست. این کارمند محترم نباید با فردی که وابسته به یکی از قوای سهگانه نظام است اینگونه و با لحنی نامناسب و تحریککننده صحبت میکرد، چهآنکه بالاخره نمایندگی مجلس جایگاهی متفاوت و بالاتر نسبت به افراد عادی جامعه است که بایستی قدر و منزلتش مراعات شود. گفتن جملهی «من که از شما دستور نمیگیرم» اگرچه بهظاهر صحیح است، اما خطاب به یک فرد سیاسی، مقداری نامناسب و تحریککننده است.
البته اگر طبق گفتهی نماینده سراوان، کارمند گمرک جملهی «ما هر چه میکشیم از دست شماست» را به نمایندهای که به یک قوم و مذهب خاص نیز تعلق دارد گفته باشد، بحث جدیتر است که شاید پیگرد قانونی هم داشته باشد.
راستی بهتر نبود این کارمند گمرک و [بهظاهر] همکار فیلمبردارش بهجای گرفتن فیلم- آنهم بهصورت مخفیانه- و پخش آن در فضای مجازی با هدف «انتقامگیری» که سبب تشویش اذهان عمومی نیز شد، موضوع را به مراجع ذیصلاح گزارش میدادند و شکایتشان را از راههای قانونی پیگیری میکردند؟
اما در این میان موردی که در هیاهوی حاکم و محکوم کردن نماینده و کارمند گمرک کمتر به آن پرداخته شد و خبرگزاریها و رسانههای رسمی کشور -عمدا یا سهوا- هیچ توجهی به آن نکردند، برخورد فیزیکی همراه با دشنام و ناسزاگویی یکی از مراجعهکنندگان با نماینده مجلس بود. وقتی سخنان آقای درازهی بهخاطر جایگاهش زیر ذرهبین قرار میگیرد و سبب هیاهوی رسانهای میشود، باید این سوال هم مطرح شود که آن فرد به چه حقی با شخصی در جایگاه «نماینده مجلس» آنگونه قلدرمآبانه برخورد میکند و با ادبیات و کلمات چالهمیدانی با او سخن میگوید؟؟
بهراستی خبرگزاریها و رسانههایی که با هر هدف و انگیزهای- حتی دلسوزانه و بیغرض- در محکوم کردن و سرزنش نماینده سراوان سنگتمام گذاشتند، چرا از کنار ادبیات این فرد؛ یعنی: زیرسؤالبردن اصل «مملکت»، اهانت به رأیدهندگان یک کشور و ناسزاگویی به نماینده مجلس به سادگی رد شدند و چشم بر این موضوع بستند؟!
راستی مشابه کلیپی که از نماینده سراوان منتشر شد، در گذشتهی نزدیک از برخی نمایندگان و شخصیتهای مطرح سیاسی کشور در فضای مجازی پخش شد که آنان نیز افرادی از همین ملت را با کلماتی نامناسب و غیرمحترمانه مورد خطاب قرار دادند، اما در آن زمان نهتنها شاهد اینهمه هیاهوی رسانهای نبودیم، بلکه بسیاری از رسانهها و خبرگزاریها همهتن به میدان دفاع از آن نمایندگان برآمدند؛ آیا این سیاست و عملکرد یکبامودوهوای رسانهای غیر از «موجسواری» و «سوءاستفاده سیاسی» از سوی رسانههای خاص علیه نماینده سراوان دلیل دیگری میتواند داشته باشد؟
هدف تایید یا توجیه کلمات نازیبای نماینده سراوان نیست، بلکه غرض آن است که وقتی میخواهیم در مورد یک قضیه قضاوت کنیم باید تمام جوانب را مدنظر قرار دهیم و به قول معروف «یکطرفه به قاضی نرویم».
خلاصه اینکه بهتر است در قبال این قضیه بهدور از هرگونه پیشداوریهای احساسی، عجولانه و بعضاً مغرضانه، تلاش کنیم تا به گفته کاظم جلالی، رئیس مرکز پژوهشهای مجلس، این موضوع و حواشی آن «بهصورت جامع» دیده شده و «کالبدشکافی» شود و «قانون» بهعنوان میثاق ملی بین تمام مدعیان یا متهمان این ماجرا قضاوت کند.
منبع: سنیآنلاین