سنت آنلاین

در هفدهمین نشست مجمع فقه اهل‌سنت که در مورخۀ (۳۰/ بهمن و ١/اسفند/ ۱۳۸۹ﻫ.ش = با ۱۵و۱۶/ ربیع الأول/ ۱۴۳۲ ﻫ.ق) برگزار شد که به بعد از بحث گزینه‌های ذیل را به تصویب رساندند:

١ـ اگر عضو انسان زنده از اعضایی است که حیات وی موقوف بر آن عضو باشد مثل قلب و کبد، یا اینکه وظیفه اساسی آن، با نقل آن عضو معطل می‌ماند مانند قرنیه دو چشم؛ نقل و پیوند آن شرعاً حرام و ناجایز است.

٢ـ عضو از اعضاء موثر بر نسل و یا منتقل کننده ویژگی‌های ژنتیکی نباشد.

٣ـ انتقال قسمتی از بدن انسان همچون پوست، استخوان، مو و رگ به قسمت دیگری از بدن همان فرد شرعاً جایز است.

٤ـ انتقال عضوی از مرده به فرد زنده با شرایط زیر جایز است.

الف: حیات  فرد زنده یا وظیفه اساسی عضوی از اعضای وی ، موقوف بر پیوند و انتقال همان عضو باشد.

ب: میت قبل از مرگ، اجازه داده باشد یا پس از مرگ ورثۀ وی اجازه دهند.

٥ـ اعضایی که در بدن خود به خود ایجاد می‌شوند؛ همچون خون؛ انتقال آن از یک فرد به فردی دیگر جایز می‌باشد.

٦ـ ناگفته نماند پیوند اعضاء در صورتی جایز می‌باشد که راه علاج دیگری علاوه بر پیوند، بر اساس نظر متخصصین وجود نداشته باشد.

٧ـ قابل تذکر است که مواردی‌ که جوازشان قبلاً ذکر شد، همه‌ی موارد مشروط هستند به این که هدف از جابه‌جایی خرید و فروش نباشد؛ زیرا خرید و فروش اعضای انسان تحت هیچ شرایط جایز نیست؛

الفقه السلامی وادلته، الدوره الرابعه، لمجلس مجمع الفقه الاسلامی، قرار رقم۱, بشأن انتفاع بأعضاء جسم انسان آخر حیاً أو میتاً، ج ۷ ص ۵۱۲۴_ ۵۱۲۵، ط: مکتبه رشیدیه.

والله اعلم بالصواب

منبع: هفدهمین مصوبات مجمع فقه اسلامی اهلسنت ایران