پس چارینی و مُـلّائی نہ بیت بـزانت: ھـر ڪارا وتا وھـدے ھست، پہ اِشتاپی علم حاصل ڪَنگ نہ بیت. پُـژدر: گوش اَنت ڪہ یڪ شوانگے وانـگَے حُـبّ پاداَتڪ. آئیا وتی پس میتگَے نزیڪّا یلہ دات اَنت و وت ھـمدا مُـلّا گورا پہ وانـگا شُـت. وھـدے وانـگ بنداتی ڪُت، دلگوشی گیشـتر پسانی نیمـگا اَت. چار اِتی […]

پس چارینی و مُـلّائی نہ بیت

بـزانت: ھـر ڪارا وتا وھـدے ھست، پہ اِشتاپی علم حاصل ڪَنگ نہ بیت.

پُـژدر: گوش اَنت ڪہ یڪ شوانگے وانـگَے حُـبّ پاداَتڪ.
آئیا وتی پس میتگَے نزیڪّا یلہ دات اَنت و وت ھـمدا مُـلّا گورا پہ وانـگا شُـت.
وھـدے وانـگ بنداتی ڪُت، دلگوشی گیشـتر پسانی نیمـگا اَت.
چار اِتی تاں دیـر بیـگ اِنت مُـلّا تاں چُڪّاں بہ وانین اِیت و منی باریگ بئیت انچکا منی پس یڪے ڈگارا رو اَنت.
گوں مُـلّائا گوشتی: ” منا زیت سبڪ دئے ڪہ منی پس ڈگارا رپت اَنت.”
مُـلّائا جوابا گوشت: ” تو برو، پس چارینی و مُـلّائی نہ بیت.”

بلوچی بتل
اسحاق رحیم