بُھار: بوی بسیار تند بَھاران: بسیار سر سبز و آباد۔ مربوط بہ بھار (سبزہ)، جانوری کہ در سبزہ ھا زندگی می کند یا از آنھا می چرد بھار زید: زمین یا دشتی کہ سر سبز و آباد است بھار ساچ: بھار گونہ ، سر سبز و آباد ، دارای آب و ھوای بھاری بھار شان: […]
بُھار: بوی بسیار تند
بَھاران: بسیار سر سبز و آباد۔ مربوط بہ بھار (سبزہ)، جانوری کہ در سبزہ ھا زندگی می کند یا از آنھا می چرد
بھار زید: زمین یا دشتی کہ سر سبز و آباد است
بھار ساچ: بھار گونہ ، سر سبز و آباد ، دارای آب و ھوای بھاری
بھار شان: رویانندہ و سبز کنندہ گیاھان بھاری ۔ صفت ابر یا فصل بھار ۲- ویژگی جایگاھی مانبد کوہ و دشت کہ بر اثر باران و ھوای بھاری سر سبز شدہ است
بھارگاہ: ۱- بھارگاہ ، موسم بھار۲- ھر جای آباد و سر سبز
بھار گُوار= شپستان: بارانی کہ آرام و پیوستہ تا چند روز ببارد
بھار موش: سر سبز و آباد
بھار میچ: بارانی کہ در فصل بھار آرام آرام می بارد و سبزہ ھای بھاری را از مرگ و خشک شدن می رھاند
بھاسیگ= بادگواسی: بیماری بواسیر
بھا گس: فروشگاہ
بِھان: مادیان مادہ ۔ الاغ مادہ جوان
بُھانہ= نیمون = نامَہ: بھانہ ۔ علتی دروغین یا غیر موجہ کہ برای انجام دادن یا ندادن کاری عنوان شود
بلوچی۔ پارسی۔ بزانت بلد
نبیسوک: دکتر جھاندیدہ
https://www.sunnatonline.org/?p=39232