سنت آنلاین

برای آنان که در این شرایط خطرناک مراسم عروسی و عزاداری می‌گیرند:

«وَلاَ تَقْتُلُواْ أَنفُسَکُمْ؛ و خودتان را مکشید». (نساء۲۹)

«وَلاَ تَقْتُلُواْ النَّفْسَ الَّتِی حَرَّمَ اللّهُ إِلاَّ بِالحَقِّ وَمَن قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِیِّهِ سُلْطَانًا فَلاَ یُسْرِف فِّی الْقَتْلِ إِنَّهُ کَانَ مَنْصُورًا؛ و نفسى را که خداوند حرام کرده است جز به حق مکشید و هر کس مظلوم کشته شود به سرپرست وى قدرتى داده‏‌ایم پس [او] نباید در قتل زیاده ‏روى کند زیرا او [از طرف شرع] یارى شده است». (اسرا، ۳۳)

 «مَن قَتَلَ نَفْسًا بِغَیْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی الأَرْضِ فَکَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعًا وَمَنْ أَحْیَاهَا فَکَأَنَّمَا أَحْیَا النَّاسَ جَمِیعًا؛ هر کس، کسى را جز به قصاص قتل یا [به کیفر] فسادى در زمین بکشد چنان است که گویى همه مردم را کشته باشد و هر کس کسى را زنده بدارد چنان است که گویى تمام مردم را زنده داشته است». (نساء۳۲)

خداوند در آیات زیادی به اهمیت جان آدمی اشاره کرده است. در این جهان هستی هیچ چیز مهم‌تر و عزیزتر از جان نیست و خدا تمام خلقت‌های دیگر را برای حفظ جان آدمی آفریده است. اگر این نَفس نباشد چیزهای دیگر چه ارزشی می‌تواند داشته باشد.

اما بیشتر انسان‌ها به ارزش نَفس پی نبرده‌اند، زیرا اگر ارزش والای آن را می‌فهمیدند هیچ‌گاه دست به کارهایی نمی‌زدند که جان را تهدید می‌کند.

ویروس کرونا یک خطر جدی برای زندگی انسان است. اما بیشتر مردم آن را جدی نمی‌گیرند و با برگزاری مراسم‌های عروسی و عزاداری‌ها هم جان خود و هم جان دیگران را به خطر می‌اندازند. با این کار در واقع دست به خودکشی و دیگرکشی می‌زنند که هر دو از گناهان کبیره و نابخشودنی هستند.

کسانی هم هستند که از فهم و شعور زیادی برخوردارند، کسانی که هزینه‌ی مراسم‌ عروسی‌شان را صرف امور خیر می‌کنند و با این‌ کار دنیا و آخرت خویش را آباد می‌کنند. چه بسیارند نیازمندانی که در این شرایط نابسامان محتاج همین کارهای خیراند.

برای پشت‌‌سرگذاشتن بحران کنونی باید چون پیامبران و مردانِ باخدا ساده‌زیستی و انفاق را سرمشق زندگی خود قرار دهیم.

نویسنده:‌ رحمتی