سنت آنلاین

روز به روز اوضاع جامعه وخیم‌تر می‌شود؛ انسان‌ها در عوض رجوع إلی الله گرفتار وسوسه‌ها و گرانی‌ها شده‌اند، یکی کالایش را ذخیره می‌کند تا فرصتی دیگر پیش آید و گران‌ترش بفروشد، دیگری نیز کالای ارزانی که خریده گران می‌دهد که مبادا نتواند دوباره خریدش کند. مساجد خلوت‌تر شده‌اند، امر به معروف و نهی از منکر تنها در قالب یک جمله مانده است، در این میان کرونا جولان می‌کند و چاره‌ای برای مصونیت از این آزمایش و امتحان الهی نمی‌اندیشیم.
وقت آن رسیده که بشر بیدار شود و سر به گریبان خویش فرو برد که چه چیزی سبب شد تا اوضاع بدین نابسامانی برسد و انسان‌ها به جای در آغوش کشیدن و محبت کردن همدیگر، از هم‌ فاصله بگیرند؛ کودکان حیران و سرگردان در راه و نیمه راه مدرسه باشند و از همه جا بی‌خبر که چه اتفاقی در جهان افتاده است.
آری نیاز است تا بشر سر به زیر افکند و بداند تنها راه نجات از این اوضاع، بیداری در پرتو قرآن و حدیث است؛ قرآن‌ است که ما را بیدار می‌کند و می‌گوید: ﴿تُوبُوا إلی الله جمیعاً﴾؛ همگی دسته‌جمعی توبه کنید، از تنبلی و کاهلی در نمازها باز آیید، از نماز خواندن‌های عجولانه باز آیید، ندای ﴿خاشعون﴾ و ﴿یحافظون﴾ را آویزهٔ گوش کنید، به سوی الله متوجه شوید، سر به سجده بگذارید، اشک بریزید و دعا کنید، قلب را در سجده به تکان آورید و از ته دل دعا کنید و نماز، بزرگترین رکن اسلام، را ساده نگیرید.
ندای امر به معروف و نهی از منکر تنها یک‌ جمله نباشد؛ بلکه دست به دست هم امر به معروف و نهی ازمنکر کنیم و بدانیم که نتیجهٔ این بلاها ترک همین وظیفهٔ بزرگ است.
توبه کنیم و به قرآن، حبل الله المتین، چنگ زنیم که تنها راه نجات ما چنگ‌زدن به این کتاب بزرگ و مبارک و نورانی است.
توبه کنیم از عقاید باطله‌ای که عقل‌ها را مجنون نموده و قلب‌ها را واژگون کرده و هر کسی – العیاذ بالله – هوای نفسانی‌اش را معبود گرفته است: ﴿أفرأيت مَن‌ اتخذ إلٰهه هواه﴾.
دست بکشیم از بی‌رحمی‌هایی که قلب‌ها را سخت‌ نموده است و مهربانی و شفقت را از آن زدوده است؛ قطعاً الله تعالىٰ زمانی رحم می‌کند که ما بر یکدیگر ترحم داشته باشیم و از گرانفروشی، فریبکاری و دغل‌بازی باز آییم: «اِرحمُوا مَن فی الإرضِ یَرحَمکم‌ مَن‌ فی السّماءِ»؛ بر اهل زمین رحم‌ کنید تا آنکه بالای شماست، بر شما رحم کند.
الله متعال می‌فرماید: ﴿وَمَا أَصَابَکُم مِن‌ مُصِیبَةٍ فَبِمَا کَسَبَتْ أَیدِیکُم﴾؛ آن مصیبت‌هایی که به شما می‌رسد، دستاوردِ خود شماست.
افسوس که خیلی دیر متوجه واقعیّت‌ها می‌شویم.

✍🏻 احمد حسنی ماخونیک