«مادر» حامی ماست، دعاگو و خیرخواه ماست. وقتی مادر از دنیا می‌رود و تنهایمان می‌گذارد، چیزی درون‌مان می‌شکند. احساس تنهایی می‌کنیم. به تک درختی تنها میان بیابانی بی‌سروته می‌مانیم که در برابر طوفان‌ها کوهی پشتیبانش نیست و خودش باید به جنگ بادها برود. از صبح که خبر وفات بی‌بیِ بزرگوار، همسر وفادار حضرت مولانا عبدالعزیز […]
«مادر» حامی ماست، دعاگو و خیرخواه ماست. وقتی مادر از دنیا می‌رود و تنهایمان می‌گذارد، چیزی درون‌مان می‌شکند. احساس تنهایی می‌کنیم. به تک درختی تنها میان بیابانی بی‌سروته می‌مانیم که در برابر طوفان‌ها کوهی پشتیبانش نیست و خودش باید به جنگ بادها برود.
از صبح که خبر وفات بی‌بیِ بزرگوار، همسر وفادار حضرت مولانا عبدالعزیز رحمه‌الله و این سخن حضرت شیخ‌الاسلام را که فرمود: «ما امروز یک دعاگو و خیرخواه بزرگ را از دست دادیم. کسی که شب و روز دعا می‌کرد و توجه داشت و حامی بود. ما وقتی حامیان خود و حامیان دین را از دست می‌دهیم بیشتر احساس مسئولیت می‌کنیم.» شنیده‌ام، چنین احساسی دارم.
بی‌بیِ بزرگوار مادر همۀ مسلمانان این دیار بود. او همسر و همراز رادمرد مصلح بلوچستان حضرت مولانا عبدالعزیز ملازاده بود، چهرۀ ماندگار و مصلح دلسوزی که با آمدنش به زاهدان روحی تازه در مردمان این دیار دمید. رنج‌ها برد و تلخی‌ها چشید و نامهربانی‌ها دید تا زاهدان به شهر حافظان قرآن بدل شود. کیست که نداند پشت هر مرد موفقی یک بانوی موفق وجود دارد که سنگ صبور اوست و تلخی‌ها و نامهربانی‌ها را برای او به شیرین‌کامی و مهر و صفا بدل می‌کند.
کیست که انکار کند نقش ماندگار و تاثیرگذار بی‌بیِ بزرگوار را در فعالیت‌های اثربخش مولانا عبدالعزیز رحمه‌الله. ایشان همان بانوی موفقی بود که کانون خانه را برای مصلح دلسوز بلوچستان ما گرم می‌کرد تا او در همۀ جبهه‌ها موفق عمل کند. او همان همسر مهربانی بود که تلخی‌ها و نامهربانی‌ها را برای پدر دلسوز ما، حضرت مولانا عبدالعزیز به شیرین‌کامی و مهر و صفا بدل می‌کرد و اینگونه به نقش‌آفرینی می‌پرداخت.
نکته آنکه این نقش‌آفرینی‌ها محدود به حیات بابرکت مولانا عبدالعزیز رحمه‌الله نشد؛ بی‌بی بزرگوار پس از وفات همسر و همراز زندگی‌اش با دعاهای پرخیر برکت و سخنان دلگرم‌کننده خود حامی معنوی داماد بزرگوارش، شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید شد و از آن پس در طول تمام این سال‌ها در سخت‌ترین شرایط با سخنان خود ایشان را دلگرم کرد و با دعاهای پرسوزش از ایشان حمایت معنوی کرد.
زنان در جامعۀ ما ایفاگر نقش‌های مهم و حیاتی اما پنهان هستند. این ویژگی زنان نجیب این سرزمین است. همیشه پشت صحنه را مدیریت می‌کنند. بی‌بیِ بزرگوار یکی از این زنان بود. شخصیتی که حضرت شیخ‌الاسلام چنین به توصیف ویژگی‌های ایشان پرداخت: «ایشان انسانی صالحه، عابده و ذاکره بود. واقعاً امثال ایشان در جامعۀ امروز ما خیلی کم هستند. ایشان انسانی خوشفکر، خوش‌نیت، بی‌آزار و دلسوز بود و همیشه مشغول ذکر و یاد پروردگار متعال بود.»
فرزندان این سرزمین مادر بزرگوار خود را از یاد نخواهند برد و همواره در دعاهای خیر خود ایشان را یاد خواهند کرد. «اللهم اغفر لها وارحمها وأكرم نزلها ووسّع مدخلها وأبدلها داراً خیراً من دارها وأهلاً خیراً من أهلها.»
نویسنده: یعقوب شه‌بخش/ کانال نویسنده