در سفری که رئیس جمهور به جنوب استان داشت و جلسه‌ای دربارهٔ سواحل مکران و توسعهٔ استان گرفته بودند، ما از هر قدمی که در راه توسعهٔ استان‌مان برداشته شود و حقیقتاً نفع و فایده آن به مردم بلوچ برسد، استقبال می‌کنیم؛ اما در مقابل به خود اجازهٔ انتقاد هم می‌دهیم که چرا در جلساتی که برای استان ما تصمیم‌گیری می‌شود، هیچ یک از نخبگان بلوچ شرکت ندارند. وقتی برای بلوچستان کاری می‌خواهد انجام شود، باید از نخبگان بلوچ هم مشوره گرفته شود و تحصیل‌کردگان و علمای بلوچستان در جلسات تصمیم‌گیری راه داده شوند. گاهی می‌بینیم شورایی تشکیل می‌شود به نام «شورای برنامه‌ریزی اهل‌سنت»، اما یک اهل‌سنت هم دراین شورا وجود ندارد؛ تشکیل چنین شورا و جلساتی برای ما که نخبگان و علمای ما اصلاً حساب کرده نشوند، جای نگرانی‌ست.
همچنین بر ظلمی که نسبت به جمعه‌های خونین زاهدان و خاش شده بود، اعترافی شد که اینجا ظلمی صورت گرفته است. اما هنوز سؤالاتی در ذهن مردم وجود دارد که چرا مسؤولین ما در وهلهٔ اول از خود صداقت نشان ندادند؟ چرا با مردم رو راست نشدند؟ چرا اوّل مردم استان را تهمت به تجزیه‌طلبی، گروهکی و تروریستی زدند؟ چرا هنوز برای این پرونده یک دادگاه علنی تشکیل نمی‌شود که مردم به طور مستقیم در جریان این پرونده قرار گیرند؟ باز هم امیدواریم که با قدم‌های مثبتی که برداشته شده، در آینده الله تعالی این جریانات را به نفع مردم ما تمام کند.
استان ما ۴۴ سال و حتی بیش از ۴۴ سال است که در محرومیت به سر می‌برد. قبل از انقلاب هم در محرومیت بوده و بعد از انقلاب هم در محرومیت بوده است. نه قبل از انقلاب از افراد توانمند قوم ما در مدیریت استان استفاده کرده‌اند و نه بعد از انقلاب استفاده کرده‌اند. تمام این‌ها جای گلایه و درد است که مسؤولان کشور باید این گلایه‌ها را بشنوند و به علمای ما مخصوصاً حضرت شیخ الاسلام مولانا عبدالحمید حفظه‌الله حق بدهند که نسبت به وضعیت موجود گلایه و اعتراض کنند.
- منبع خبر : سنت آنلاین