سنت آنلاین

«لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللّٰه الْعَظِيمُ الْحَلِيمُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللّٰه رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللّٰه رَبُّ السَّمَوَاتِ وَرَبُّ الأَرْضِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ»ٰ؛ معبودی نيست جز اللّٰه عظيم و بردبار، معبودی نيست جز اللّٰه صاحب عرش عظيم، معبودی نيست جز اللّٰه صاحب آسمان‌ها و صاحب زمين و صاحب عرش گرامی.
فضيلت: پيامبر صلی الله علیه وسلم هنگام سختي اين ذکر را مي‌خوانده است. بخاری (٦٣٤٥)، مسلم (٢٧٣٠)، ترمذی (٣٧٣٤).

«ياحَيُّ يا قَيُّوم بِرَحمَتِكَ أستَغِيث»؛ ای زنده‌ و نگهدار جهان هستي، به وسيله‌ رحمتت کمک مي‌خواهم.
پيامبر صلی الله علیه وسلم هنگامی که مشکلی ايشان را پريشان می‌کرد همين ذکر را می‌خواند. ترمذي (٣٨٣٣).

«اللّٰهمَّ رحْمتَك أرجُو، فلا تكلْنِي إلي نَفْسي طرْفَةَ عَينٍ، وأصلحْ لِي شَأْنِي، لَا إلٰه إلّا أنْتَ»؛ ای اللّٰه! اميد به رحمتت دارم، مرا به اندازه‌ی چشم زدنی به خودم رها مکن و تمام امورم را درست کن،‌ معبودی جز تو نيست.
پيامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: اين دعای مصيبت ديده است. ابوداود (٥٠٩٠) و نسائي (٩٧٦٦).

بر گرفته از کتاب اذکار و ادعیه شبانه‌روزی، تألیف استاد عبدالحکیم سیدزاده