از لحظه‌ای که خبر شهادت ایشان را شنیدم بسیار ناراحت و غمگین شدم. راست است که می‌گویند دل به دل راه دارد؛ و عجیب است برخی انسان‌ها را نه دیده‌ایم و نه با آن‌ها نشست‌وبرخاستی داشته‌ایم ولی در عمق قلب ما جا خوش کرده‌اند که یکی از این انسان‌های نیکوسرشت شهید والامقام اسماعیل هنیه رحمه‌الله […]

از لحظه‌ای که خبر شهادت ایشان را شنیدم بسیار ناراحت و غمگین شدم.

راست است که می‌گویند دل به دل راه دارد؛ و عجیب است برخی انسان‌ها را نه دیده‌ایم و نه با آن‌ها نشست‌وبرخاستی داشته‌ایم ولی در عمق قلب ما جا خوش کرده‌اند که یکی از این انسان‌های نیکوسرشت شهید والامقام اسماعیل هنیه رحمه‌الله است.

همه‌ی مجاهدین از مجاهدین حماس گرفته تا مجاهدین دیگر در قلب انسان‌های مومن جا دارند ولی بنده نسبت به ایشان محبت خاصی داشتم، با شنیدن خبر شهادت ایشان عمیقا ناراحت شدم و می‌دانم بسیاری از شما نیز غمگین و محزون هستید.

شهید اسماعیل هنیه به هدف والایی (شهادت) که با مبارزات و خدماتش دنبال آن بود رسید؛ گویا شهادت یک لوح سپاس بود که به پاس خدمات و مبارزات ضدصهیونی ایشان به وی اعطا شد؛ (یأبی الله والمسلمون الا ان یذهب الی الله شهیدا)

تمام سیاست‌مداران موافق و انسان‌های صالح و نیک از خبر شهادت ایشان ناراحت هستند و طبق تعبیر رهبر انقلاب باید خون‌خواهی صورت بگیرد؛ نه تنها خون این شهید بزرگوار بلکه باید کشورهای اسلامی به‌خصوص ایران به خون‌خواهی چهل‌ هزار شهید غزه‌ای و زخمی‌ها به پا خیزند و اقدامی عاجل انجام دهند.

امروز همه‌ی چشم‌ها به کشور ایران دوخته شده؛ مسلمانان به تمام کشورهای اسلامی اعم از ترکیه و پاکستان و… چشم دارند ولی تاکنون از دیگر کشورها اقدامی صورت نگرفته است.

برخی قدرت دارند اقدامی انجام نمی‌دهند، برخی خواهان اقدام هستند قدرت و امکانات ندارند، کاش امکانات و قدرت در دست انسان‌های شجاع و آزاده می‌بود.

﴿قَاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَيْدِيكُمْ وَيُخْزِهِمْ وَيَنْصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَيَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِينَ﴾

محمدزکریا دهواری
۲۶محرم الحرام ۱۴۴۶ استانبول_ترکیه