ای جان ِجانان چه زیبا گفته‌ای: ﴿ وَ أَذِّن فِی النَّاسِ بِالحَجِّ یَأتُوک رِجَالاً ﴾ حج/۲۷
و مردم را دعوت عمومی به حج کن!
نسیم روح نواز موسم حجّ به مشام عاشقان می‌رسد، نسیمی که دل و جان انسان مسلمان را مروّح می‌کند و جوانه‌ی امید را در دلش از نو می‌پروراند؛ تو گویی روح در کالبد مشتاقان خانه‌ات که لباس احرام بر تن کرده‌اند، احساس خفقان می کند و هر لحظه در پی آن است که خود را از این تنگنا برهاند!
قلم از یافتن واژه در وصف حجّاج خانه‌ات عاجز است و جز این بیت چیزی برای نگاشتن ندارد: من ندانم به نگاه تو چه رازی است نهان که من آن راز توان دیدن و گفتن نتوان
بارالها! عاشقان کوی‌ات با دل‌هایی تشنه‌ی از عشقِ به تو، پوشش احرام بر تن کرده و تلبیه گویان به سمت تو گام برمی‌دارند و من آغوش تو را می نگرم که پیوسته برای مشتاقان کوی جانان گشوده است. ﴿وَ رَحمَتِی وَسِعَت کُلَّ شَیء﴾ رحمتم همه چیز را فرا گرفته است.
اکنون که در واپسین روزهای فرار رسیدن ماه ذی الحجّه قرار گرفته‌ایم عِطر جانان چنان به مشام می‌رسد که گویا دادگر محبوب، خود به استقبال آمده است. از حق نگذرم اگرقرار باشد از صنعت تشخیص و جان‌بخشی استفاده نمایم، من ذی الحجّه را به‌سان مادری می‌بینم که یک سال از فرزندان جگرگوشه‌اش دور بوده و اکنون آنها را می‌بیند که از راه‌های دور به دامانش باز می‌گردند و این مادر است که فرزندان را به آغوش سراسر مهر خود می‌کشد! چنان که حضرت دوست می‌فرماید: ﴿یَأتینَ مِن کُلِّ فَجٍّ عَمِیق﴾ از هر راه دوری می‌آیند!
حجّ عبادتی است که شیفتگان دو حرم زیبای مکّی و مدنی پس از سال‌ها انتظار و دلتنگی کشیدن در فِراق دوست، اکنون این فاصله را کوتاه می‌بینند و قرار است آن بغضی را که مدت‌ها درون سینه نگاه داشته‌اند با دیدن آن دو حرم زیبا، بیرون بریزند و دمی سیر به خلوتگاه با حضرت جانان و پیامبر محبوب ﷺ به صحبت بنشینند.
خداوندا پیشاپیش از تو می‌خواهم که حجّ این عاشقان را قبول گردانی و ما را از ادعیه آنان بهره‌مند سازی!
حسن جمهوری