کتاب الایمان ایمان اِش انت کہ، انسان کلمہ “لا الہ الااللہ محمد رسول اللہ “پہ زبانا بوانیت و ماں دلا بمَنِّیت کہ محمد صلی اللہ علیہ و سلم، اللہ جل جلالہ ءِ بر حقّین ربّال انت. اسلام اش انت کہ انسان تمامیں احکامانے کہ رسول اللہ صلی اللہ علیہ و سلّما چہ اللہ پاکَے نیمگا […]

کتاب الایمان
ایمان اِش انت کہ، انسان کلمہ “لا الہ الااللہ محمد رسول اللہ “پہ زبانا بوانیت و ماں دلا بمَنِّیت کہ محمد صلی اللہ علیہ و سلم، اللہ جل جلالہ ءِ بر حقّین ربّال انت.
اسلام اش انت کہ انسان تمامیں احکامانے کہ رسول اللہ صلی اللہ علیہ و سلّما چہ اللہ پاکَے نیمگا آرتگنت بِمَنّیت.
اسلام ءِ بُنڈوک:
اسلام ءِ بُنڈوک: هما اَنت کہ دین اسلام آیانی سَرا بِنا کَنَگ بوتَگ، داں وهدے کہ انسان آیاں ممَنّیت مسلمان گوشَگَ نبیت، و آیاں سَے دانَگَنت:
۱-توحید( اللہ پاکا یکّے زانَگ)
۲-نبوّت(پیغمبرانی سرا ایمان آرَگ)
۳-معاد( پہ مُزدَے روچا ایمان دارَگ)
توحید:
اولی باور:
دُرُستیں جھان نیستَت، اللہ پاکا دنیا و دنیایَے مخلوقات گوں وتی کاملیں قدرتا پیداگ کُت۔
دومی باور:
اللہ پاک یکے، اللہ پاکا مَٹّے نیست، پہ ھچ کَسا نیازمند نَھِنت، تمامیں دنیا اللہ پاکَے وازمندانت، اللہ پاک چہ ھچ کسا اڈّ نَبوتَگ و ھچ کسے چہ آ‌‌‏ئیا ھم پیم نَبوتَگ و آ‏ئیا جَن و چُکّے ھم نیست.
سَیمی باوَر:
اللہ پاک مدام بوتَگ و مدام ھم ھستنت.
چارمی باور:
اللہ پاک زندَگ و پہ ھرچیزا توانمندانت، ھچ چیزے چہ اللہ پاکَے عِلما دَر نَھِنت، پَھکاں گِندِیت و اشکُنت و گپ کنت بلے آ‏ئی  گپ مخلوقاتَے گپَے پَیما نَھِنت، ھرچی بہ لوٹیت کنت، کسّے آ‏ئی ارادہَے دیما گپت نَکنت، بس ھما وت عبادتَے لایقِ انت، بندگانی سرا باز مھربان اِنت، چہ ھر عَیبا پاک و سَلَّہ انت، بندگانا چہ ھر بلاھا رکّینیت۔
پنچمی باور:
اللہ پاک، عزّت دیوک و وار کَنوکِنت، پَھکیں کا‏ئناتَے اڈّ کَنوکنت، ھچ کسے آئیا پیم نَکُتَگ و آئیا سرجَمیں دنیا اڈّ کُتگ۔
شَشُمی باور:
اللہ پاک گُناھانی درگْوزکنوکِنت، مخلوقَے روزیگ دیوکنت، و روزیگَے کمّی و بازی ھمائی قدرت اِنت۔
ھفتمی باور:
اللہ پاک مزنیں عدل کنوکے ، ٹُوھیں اوپارَے واھُنداِنت، دعا یَے قبول کنوکِنت۔
ھشتمی باور:
اللہ پاک پھکانی حکم دیوکِنت، کسے آئیا حکم دات نکَنت و آ‏ئی  ھچ کارے بے حکمت نَھِنت، درائیں کارانی پَیم کَنوکِنت، زندَگَ کَنت و کُشیت، لُوٹّیں اللہ پاک گوں صفاتاں زانگَ بیت آئی  ذاتا کسے زانت نَکنت۔
نھمی باور:
اللہ پاک گُنَھگارانی توبہَے قبول کنوک و مُزد والایانی مُزدَے دَیوکِنت، ھدایت کنوکِنت، ھرچی کہ ماں دنیایا بیت آ اللہ پاکَے مشیت اِنت و بے اللہ پاکَے مشیتا چہ درچکاں تاکے ھم نکَپِیت۔
دھمی باور:
اللہ پاک نَوپسیت و گِڈّگے ھم نَجَنت و چہ جھانَے دارَگا دَمَ ھم نَبارتِ۔
یازدھمی باور:
تقدیر:
ھر پیشامَدے [وشّینے ببیت یا کہ بَدینے] ماں جھانا پیش کَیت، پیسرا اللہ پاک آئیا زانتگ و برابر گوں اللہ پاکَے زانتا پیش آتکگ ھمے چیزَے نام تقدیرانت۔
دوازدھمی باور:
اللہ وتی بندگان عقل و ارادہَے واھُند کُتگ، اے بابتا ھر وشّین و بَدیں کارا گوں وتی ارادھا کَنَنت بلے انسانَے جِندا اے تُھک نیست کہ کارانی اَڈّ کنوک بِبیت، بلکیں درائيں کارانی پَیم کَنوک اللہ پاک وَتِ انت و بس،چہ بَدیں کارانی کَنَگا ناراض و چہ وشّیں کارانی کنَگا راضیگ بیت۔

سرچمگ: بلوچی فقه