شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید یکشنبه (٢٥/آذر/١٣٩٧) در نشست هم‌اندیشی علمای شهرستان زاهدان، علما را «سرمایه» و «امید» جامعه دانستند و گفتند: علما باید باهم بنشینند و مشکلات جامعه را پیدا کرده و برای حل‌شان راهکار ارائه دهند. علما باید باید به اعمال شخصی خودشان برسند، سپس به فکر اصلاح ملت باشند و آنان را به الله […]
شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید یکشنبه (٢٥/آذر/١٣٩٧) در نشست هم‌اندیشی علمای شهرستان زاهدان، علما را «سرمایه» و «امید» جامعه دانستند و گفتند: علما باید باهم بنشینند و مشکلات جامعه را پیدا کرده و برای حل‌شان راهکار ارائه دهند. علما باید باید به اعمال شخصی خودشان برسند، سپس به فکر اصلاح ملت باشند و آنان را به الله برسانند.
ایشان در ادامه خاطرنشان ساختند: آیا علما از خود پرسیده‌اند که شب‌وروزشان چگونه سپری می‌شود؟ آیا توانستهاند «تکبر» و «غرور علم» را از خود دور کنند و به فکر تزکیه و اصلاح خود باشند؟ چقدر به دعاهایی که در آن سوز و گداز هست متوسل شده‌اند؟ آیا به اعمالی که در آن «خشوع»، «خوف» و «محبت الله تعالی» باشد مبادرت ورزیده‌اند؟ چقدر توانستهاند نفس و خواسته‌هایش را زیر پا لگدمال کنند و خواسته‌های پروردگار و دینش را ترجیح دهند؟
امام‌جمعه اهل‌سنت زاهدان افزودند: ما چقدر برای اصلاح مردم و جامعه برنامه داشته‌ایم؟ آیا در برنامه‌های خود موفق بوده‌ایم؟ گاهی به‌خاطر فرار از مسئولیت، برای خود عذر و بهانه می‌تراشیم، آیا خداوند عذر و بهانه‌های ما را می‌پذیرد؟ هنگامی‌که برای نماز بیدار می‌شویم آیا اهل خانواده را بیدار می‌کنیم تا آنها نماز بخوانند و قرآن تلاوت کنند و مشغول اذکار صبح و شام باشند؟
ایشان در ادامه تصریح کردند: متأسفانه در طول تاریخ «حسد»، «کینه»، «غیبت» و «تهمت» بین علمای معاصر بوده است. علما باید این نوع امراض را از بین ببرند و به «تلاوت»، «ذکر»، «روزه نفلی»، «نماز تهجد» و «اعمال صالح» پایبند باشند تا به الله تعالی و قربش نائل شوند.
مولانا عبدالحمید «گناه»، «غفلت»، «قتل»، «خون‌ریزی» و «راهزنی» را علت قطع رحمت‌های الهی دانستند و گفتند: «قحط و خشک‌سالی»، «امراض»، «تنگ‌دستی»، «مشکلات» همۀ این‌ها پیام دارند که ما در خود و جامعه تغییر بیاوریم و توبه دسته‌جمعی کنیم تا خداوند به‌جای عذاب، رحمت و برکاتش را نازل کند.
رئیس شورای هماهنگی مدارس دینی اهل‌سنت سیستان‌وبلوچستان در پایان به همۀ علما توصیه کردند و گفتند: باید خیلی به «توبه»، «صدقات»، «تلاوت»، «ذکر» و «اصلاح درون» توجه و اهتمام کنیم. با جماعت تبلیغ همراه شوید و با این گروه رابطه تنگاتنگ داشته باشید، امید است بخشی از وظایف ما ادا شود و در جامعه اصلاح بیاید. به دانش‌آموزان قرآن بیاموزید و والدین‌شان را تشویق و ترغیب کنید تا به آموزش فرزندانشان بها و ارزش بدهند.