قرآن معجزهٔ خاتم النبییّن، پیامبر اکرم، صلی الله علیه وسلم است. معجزه؛ یعنی چیزی که از توان بشر خارج باشد و اگر تمام بشر با تمام افکار و علم و هنر خویش به میدان آیند، نمی‌توانند آن کار را انجام دهند. قرآن چنین معجزه‌ای است که بشر از اینکه مثل قرآن را بیاورد، عاجز است، بلکه حتی یک کلمه هم مثل قرآن نمی‌تواند بیاورد. الله متعال در آیات متعددی در قرآن به صورت واضح و آشکار به مبارزه طلبیده که اگر می‌توانید سوره یا آیه‌ای مثل قرآن بیاورید، پس بیاورید و اگر نمی‌توانید، هرگز نخواهید توانست. مسیلمهٔ کذاب تمام تلاش خود را کرد تا بتواند شبیه قرآن جمله‌ای بیاورد، اما با جملات خود بیشتر خوار و رسوا شد. ملحدان در هر زمان تلاش کرده‌اند مشابه قرآن را بیاورند، ولی خمول و خجول و خوار شده‌اند. آنانی که قرآن را به آتش می‌کشند، بدانند اگر با قرآن آشتی نکنند و از هدایت آن بهره نجویند، سرنوشت آنها مثل مسلیمه‌ها خواهد بود. قرآن کتابی نیست که بتوانند آن را حذف کنند یا با آن مبارزه کنند و در آن تغییر بیاورند ویا از ارزش والای آن بکاهند، بلکه قرآن ـ به قول سیدنا علی کرّم الله وجهه ـ «کتابی است که در آن تذکرهٔ پیشینیان، اخبار آیندگان و حکم آنچه درمیان شما اتفاق می‌افتد، وجود دارد، هر قدرتمندی که آن را ترک کند، خداوند او را در هم می‌شکند و هر کس هدایت را در غیر آن بجوید، خداوند گمراهش می‌کند. آن ریسمان مستحکم خدا، ذکر حکیم و صراط مستقیم است. هوا و هوس‌ها آن را به بی‌راهه نمی‌کشند. زبان‌ها در مورد آن ملتبس نمی‌شوند و علما هم از آن سیر نمی‌شوند. از خواندن زیاد کهنه‌اش نمی‌شود. عجایبش پایان‌ناپذیر است. کسی که با آن سخن بگوید، راست گفته و کسی که به آن عمل کند، اجر و پاداش داده می‌شود. کسی که به آن حکم کند، عدالت کرده است و کسی که به سوی آن فرا خواند، به راه راست هدایت شده است.»
آری این کتاب جامع، قرآن ماست که الله سبحان به ما عطا نموده است و مسؤولیت نگهداری آن را خود الله متعال بر عهده گرفته است که می‌فرماید: ﴿إنّا نحن نزّلنا الذّکر وإنّا له لحافظون﴾؛ ما قرآن را نازل کرده‌ایم و ما حفاظت‌کنندهٔ آن هستیم.
قرآنی کتابی والا و راه مستقیم است؛ هرکس با قرآن زندگی کند، بر راه راست قرار دارد و به درجات بالا می‌رسد و هر که به هر صورت با قرآن مبارزه کند، خود را در پرتگاه سختی انداخته است که طعمهٔ مرغان بیابان هم نخواهد شد.
احمد حسنی ماخونیک