ولادت: شيخ الحديث مولانا عبدالرحمن محبي در سال ۱۳۲۰ هـ.ش. در روستاي کله‌گان، از توابع بخش جالق شهرستان سراوان به دنيا آمد. تحصيلات: مولانا محبي پس از گذراندن تحصيلات دولتي تا کلاس پنجم دبستان، تحت تأثير و حمايت مولانا شمس الدين ملازهي، با همراهي مولانا محمدانور ملازهي به پنجگور پاکستان رفت و به مدت سه […]

ولادت:
شيخ الحديث مولانا عبدالرحمن محبي در سال ۱۳۲۰ هـ.ش. در روستاي کله‌گان، از توابع بخش جالق شهرستان سراوان به دنيا آمد.

تحصيلات:
مولانا محبي پس از گذراندن تحصيلات دولتي تا کلاس پنجم دبستان، تحت تأثير و حمايت مولانا شمس الدين ملازهي، با همراهي مولانا محمدانور ملازهي به پنجگور پاکستان رفت و به مدت سه سال در آن‌جا به تحصيل پرداخت و سال بعد به کراچي رفت و در جامعه دارالعلوم کراچي ثبت نام نمود، با شروع درس‌ها، تصميم گرفت که آن‌جا را به مقصد دارالعلوم تندوالهيار ترک کند و به مدت يک سال در آن‌جا به تحصيل پرداخت و سپس به جامعة العلوم الإسلاميه بنوري‌تاون کراچي رفت و يک سال را در مدرسه قاسم العلوم ملتان به تحصيل پرداخت و سال بعد را در راولپندي سپري نمود و از آن‌جا به لاهور رفت و تجويد را از قاري غلام‌نبي ايجباری در مدرسه‌ي مرکزي تجويد القرآن فرا گرفت و در کنار آن به جامعه مدنيه لاهور رفت و آمد داشت و چند کتاب را در آن‌جا به صورت پاره‌وقت به تحصيل پرداخت. و بار ديگر به راوالپندي بازگشت و يک سال ديگر در آن‌جا به تحصيل پرداخت و دوره‌ي حديث را در جامعة العلوم الإسلاميه بنوري‌تاون کراچي گذراند (۴۲-۱۳۴۱ هـ.ش.).
از اساتيد برجسته‌ي ايشان مي‌توان افراد ذيل را نام برد: مولانا سيد محمديوسف بنوري، مولانا سليم الله خان، مولانا غلام‌الله خان و مولانا مفتي ولي‌حسن.
ايشان دوره‌ي تفسير را ابتدا در محضر مولانا عبدالغني جاجروي گذراند و دو بار نيز موفق به گذراندن دوره‌ي تفسير در محضر مولانا غلام الله خان گرديد. و از درس تفسير مولانا عبدالله درخواستي نيز استفاده نموده است.
ايشان در زمان طلبگي با مولانا حمادالله هاليجوي بيعت نمود.

مسئوليت‌ها و خدمات:
ايشان پس از فراغت از تحصيل به زادگاهش بازگشت و مدتي را در آن‌جا به خدمت پرداخت و سپس به دارالعلوم زنگيان رفت و مدتي را در ايرانشهر به امامت و تدريس در مقطع راهنمايي و دبيرستان پرداخت. پس از انقلاب به زادگاهش بازگشت و به فعاليت مشغول گرديد.
سپس به مدرسه‌ي ديني عين العلوم گشت رفت و پس از دو سال خدمت در آن‌جا، به علت بيماري، در زاهدان رحل اقامت افکند و به فعاليت‌هاي ديني خويش در آن‌جا مشغول گرديد. از جمله تدريس حديث در دارالعلوم زاهدان و راه‌اندازي مکتب خواهران حضرت ياسر در زاهدان.
مولانا محبي نيز مدتي را در راديو بلوچي زاهدان به درس تفسير و پاسخ‌گويي به سؤالات شرعي نيز پرداخته است.

آثار:
ايشان در کنار فعاليت‌هاي ديگر، از نوشتن و ترجمه نيز غافل نبوده است و برخي از آثار ايشان عبارت‌اند از:
۱٫ آداب و سنن زندگي (ترجمه)؛
۲٫ فضايل صدقات (ترجمه)؛
۳٫ فوائد مکيه (ترجمه)؛ مولف عبدالرحمن مكي؛ مترجم عبدالرحمن محبي
۴٫ مادر، به بچه‌ها بگو (تأليف).
۵٫ مجموعه‌ فضايل‌ حج‌ (ترجمه)؛ مولف محمدزكريا؛ مترجم عبدالرحمن محبي
۶٫ تقارير صحيح بخاري (تأليف)؛
۷٫ کشکول (تأليف).

 

وفات:

مولانا محبي که مدت مديدي از بیماری‌ کليوي رنج می‌برد، سرانجام در روز چهارشنبه ٢٠ مرداد ١٤٠٠ مصادف با ٢ محرم ١٤٤٣ هجري چشم از جهان فرو بست. رحمه‌الله رحمة واسعة

نويسنده: عبدالستار حسين بر