مولانا فضل احمد صفرزهی (امینی نیا) دهم اردیبهشت سال ۱۳۳۱ در دهستان جنت آباد بخش صالح آباد از توابع شهرستان تربت جام در خانواده ای متدین چشم به جهان گشود. مولانا فضل احمد صفرزهی(امینی نیا) دروس ابتدایی را در منطقه‌ی آزادشهر استان گلستان با پدر بزرگوارش مرحوم ملارسول صفرزهی گذراند و برای اتمام علوم دینی […]
مولانا فضل احمد صفرزهی (امینی نیا) دهم اردیبهشت سال ۱۳۳۱ در دهستان جنت آباد بخش صالح آباد از توابع شهرستان تربت جام در خانواده ای متدین چشم به جهان گشود.
مولانا فضل احمد صفرزهی(امینی نیا) دروس ابتدایی را در منطقه‌ی آزادشهر استان گلستان با پدر بزرگوارش مرحوم ملارسول صفرزهی گذراند و برای اتمام علوم دینی رهسپار بلوچستان شدند و در مدرسه دینی عین العلوم گُشت سراوان در محضر اساتیدی همچون شیخ الحدیث مولانا محمد یوسف حسین پور و مولانا محمد دهقان و مفتی خالد دهواری (رحمهم الله) زانوی تلمذ زدند و چندین سال دروس متداوله را تا اول خارج، فراگرفتند و عطش علمی، ایشان را وادار کرد که به کشور پاکستان سفر کند و در دارالعلوم شهر کراچی از محضر اساتیدی همچون مفتی محمد شفیع و دو فرزند ایشان مفتی تقی و مفتی رفیع و همچنین استاد سبحان محمود دوره حدیث و کتاب های پایانی نصاب درسی را به پایان رساندند و سپس به موطن خویش بازگشتند.
مولانا فضل احمد پس از بازگشت در کنار پدر مشغول کشاورزی شدند که با ورود شیخ التفسیر مولانا گرگیج به استان گلستان و آغاز نماز جمعه آزادشهر در سال ۱۳۵۸ و همچنين تقاضای مردم منطقه برای تأسیس یک پایگاه دینی جهت تعلیم و تعلم فرزندان، مولانا گرگیج برای این امر، مولانا فضل احمد (رحمه الله) را به عنوان اصلح ترین فرد برگزيد كه ایشان در جوار مسجد جامع آزادشهر در اتاقکی ۱۲ شاگرد را به طور شبانه روزی آموزش ابتدایی دینی می‌دادند؛ سپس به علت کمبود امکانات و مکان نامناسب، مولانا فضل احمد (رحمه الله) به همراه شاگردانش به روستای سرچشمه گاليكش عزیمت کردند و در مدرسه دولتی ۵ کلاسه قديمی، تحصیل و علم آموزی را ادامه دادند.
ایشان در سال ۱۳۶۱ در معیت مولانا گرگیج “جامعه فاروقیه گالیکش” را تأسیس کردند که از آن مدت تا کنون شاگردان بسیار زیادی در داخل و خارج از کشور (مهاجرين افغانی) از ايشان به يادگار ماندند.