بہ چـار، بہ چـنڈ، بہ گِـند و بہ نِـند بـزانت: اے بتل پـژدری قصہ چوش اِنت ڪہ یڪ درامدیں مردے پہ سوداگری یا باریں پہ دگہ ڪارے مدام یڪ میتگے رو آ ڪُتگ اَت. آخرا آ ھمے بازارَے مردماں ڪم ڪم پجّـاروڪ بیت، بلے مردماں آ شرّی سرا نہ زانتـگ اَت و آئیا ھم شرّی […]
بہ چـار، بہ چـنڈ، بہ گِـند و بہ نِـند
بـزانت: اے بتل پـژدری قصہ چوش اِنت ڪہ یڪ درامدیں مردے پہ سوداگری یا باریں پہ دگہ ڪارے مدام یڪ میتگے رو آ ڪُتگ اَت.
آخرا آ ھمے بازارَے مردماں ڪم ڪم پجّـاروڪ بیت، بلے مردماں آ شرّی سرا نہ زانتـگ اَت و آئیا ھم شرّی جاہ نیاورتـگ اَت اَنت.
یڪ روچے وتی گواجاری پہ ھمے مردماں آورت.
ھمے میتگَےیڪ داناگیں ڪماشے اے خـبر اِشڪُت آئیا ھمے درامدیں مردڪ وتی گْورا لوٹائینت و گوں آئیا گوشتی: ” شر بہ چار،گچین بہ ڪَن و نی پہ زاماتیا گواجار بہ بر، اگاں سیر و سانگ لوٹَے شیوار بہ بئے انچو وت سرا دور مہ ڪن.
بلوچی بتل
اسحاق_رحیم
https://www.sunnatonline.org/?p=38918