مسائل ملی
۱۲ فروردین روز همه‌پرسی از ملت درباره نظامی که می‌خواهند، است. ملت «جمهوریت» را خواستند و جمهوریت یعنی رأی و نظر جمهور مردم در همه‌چیز تعیین‌کننده است. این جمهوریت از نوع اسلامی است.
اگر جمهوریت را که انتخاب مردم بود، حفظ می‌کردیم و تفاوتی بین زن و مرد یا بین اقوام و مذاهب و ادیان قائل نمی‌شدیم و قشرگرایی و مذهب‌گرایی نمی‌شد، هیچ اعتراضی حتی بعد از صد سال هم متوجه مسئولان نمی‌شد.
مشکلی که پیش آمد، آن بود که چتر نظام برای همه ملت برابر نبود. ظلم‌های زیادی در حق اقلیت‌ها شد. وقتی نگاه مذهبی حاکم باشد، حلقه را تنگ می‌کند.
مدیریت کشور با این سلسله که بالا آمده، درگیر مدیران ضعیفی شده است که از دستشان کاری ساخته نیست.
دلار را از پهلوی ۷ تومان گرفتیم و به ۵۴ هزار تومان رساندیم؛ دیگر چه برای ملت مانده است؟
امروز تمام ملت ایران احساس مشکل می‌کنند. من این را به یقین و جدی به مسئولان امر می‌گویم که تا نگاه عوض نشود و تغییراتی کلان در کشور رخ ندهد، مطمئنم کشور درست نمی‌شود.
با این روند، بعید می‌دانم که این تورم هم مهار شود. ملت ایران از این مسائل مأیوس است.
این حق ملت است که سرمایه و درآمد کشور خرج خودش بشود. اگر مردم ایران راضی نباشد ما نمی‌توانیم سرمایه‌های ملی آنها را در خارج از ایران خرج کنیم.
اگر ملت اعتراض می‌کنند نباید کتک زده شوند یا به زندان بیفتند. زدن مردم با گلوله‌های جنگی و تفنگ‌های ساچمه‌ای در هیچ جای دنیا اتفاق نمی‌افتد. با این مردم خصمانه و با قوه قهریه رفتار نکنید. با این مردم مهربان باشید و به خواسته‌های آنها تن دهید.
من به علمای شیعه و سنی در ایران توصیه می‌کنم که ملت را رها نکنید؛ این ضرری دارد که غیرقابل جبران است.
مسائل ما وقتی حل می‌شود که مسائل ملی حل شود.
توصیه من به مسئولان این است که چاره‌جویی کنید؛ این مسیری را که شما به آن می‌روید، من بن‌بست می‌بینم.
اهل‌سنت
فشارهای مذهبی شدیدی بر اهل‌سنت وارد شد. شایستگان اهل‌سنت نتوانستند در انتخابات بالا بیایند. حق اهل‌سنت را که ندادند، کاش شایستگان شیعه را می‌آوردند که به نفع مردم کار می‌کردند.
انتخابات شما از اهل‌سنت گرم بوده است، ولی سی سال می‌گفتم با بزرگان حرف دارم اما من را نگذاشتند.
چه کسی باور می‌کند جمهوری اسلامی نماز تعطیل می‌کند! نماز را کسی تعطیل می‌کند؟! این چه مسلمانی است؟! نماز و نمازخانه هیچ ضرری برای هیچ‌کسی ندارد.
سیستان‌وبلوچستان
سواحل مکران سرزمین‌هایی هستند که مردم همین استان برای حفاظت از آنها کشته داده‌اند و سختی کشیده‌اند و باید همین مردم در منافعش شریک باشند.
معادن بزرگی که در سیستان‌وبلوچستان قرار دارند را شرکت‌هایی در تهران ثبت و از آن بهره‌برداری می‌کنند و دودش به چشم مردم ما می‌رود.
افغانستان
توصیه بنده به بزرگان و سران دولت افغانستان آن است که در عصر حاضر که شرایط خاص خود را دارد، باید اسلام را مطابق با عصر حاضر عرضه کنید و نگاه بسیار بلندی داشته باشید. دنیا عوض شده است. این دنیا، دنیای صد سال و پنجاه سال گذشته نیست.
چیزی که به من فشار می‌آورد، این است که می‌بینم بسیاری از زنان و دختران افغانستانی برای تحصیل به کشورهای دیگر می‌روند. چه بسا وقتی این زنان و مردان با نارضایتی بروند، فرهنگ‌شان هم تغییر می‌کند و گناه آنها بر گردن ما خواهد بود.
هرچه سریع‌تر باید شرایط را برای تحصیل زنان و دختران در افغانستان فراهم کنیم.
اقوام افغانستانی که نعمت هستند، مساوی در نظر گرفته شوند و توانمندان افغانستانی از هر قومی به کار گرفته شوند، اگر غیرمسلمانی هم در افغانستان است، از او استفاده شود. هیچ قوم و مذهبی نباید احساس کند مورد تبعیض است. زنان را هم به کار بگیرید و جلوی کار و تحصیل آنها را نگیرید. کسانی را که از افغانستان رفته‌اند، برگردانید و همکاری آنها را جلب کنید.
من دلم برای اسلام می‌سوزد و می‌ترسم که اسلام از عملکرد بنده و امثال بنده ضربه بخورد.
جامعه جهانی با دایرکردن نمایندگی‌ها، به دولت افغانستان فرصت بدهد. ملت افغانستان امروز رنج و گرسنگی شدیدی را تحمل می‌کند. کشور آنها باید آباد و با دنیا در ارتباط باشد.