حضرت حکیم الامت مولانا اشرف علی تهانوی رحمه الله می‌فرماید: اهل بدعت ما را وهّابی می‌گویند، اما هنوز ما نفهمیدیم که به چه مناسبت ما وهابی هستیم. وهّابی اولاد محمد بن عبدالوهاب را گویند یا متّبعین او را، حالات محمد بن عبدالوهاب مدوّن است و هر کس کتابهایش را بخواند، متوجه می‌شود که نه از […]

حضرت حکیم الامت مولانا اشرف علی تهانوی رحمه الله می‌فرماید:
اهل بدعت ما را وهّابی می‌گویند، اما هنوز ما نفهمیدیم که به چه مناسبت ما وهابی هستیم.
وهّابی اولاد محمد بن عبدالوهاب را گویند یا متّبعین او را، حالات محمد بن عبدالوهاب مدوّن است و هر کس کتابهایش را بخواند، متوجه می‌شود که نه از بزرگان ماست و نه نسبت دیگری با ما دارد، البته از یک نظر وهّابی گفتن کسانی که تقلید را ترک کردند، درست است چونکه بیشتر افکار آنها مانند محمد بن عبدالوهاب است، ولی ما را باید حنفی گویند؛ زیرا برای همه معلوم است که اصول ما چهار تاست: کتاب الله، حدیث، اجماع و قیاس؛ و غیر از این چهار هیچ اصل دیگری نداریم و با اجماع امت ثابت شده که غیر از مذاهب ائمه اربعه (امام ابوحنیفه، امام شافعی، امام احمد بن حنبل، امام مالک بن انس) مذهب دیگری جایز نیست؛ نیز این هم ثابت شده که در هر جا این مذاهب رایج باشند، باید از آن اتباع کرد و چون در هندوستان مذهب امام ابوحنیفه – رحمه الله- رایج است، ما از مذهب ایشان پیروی می‌کنیم. ما لقب وهّابی را بد نمی دانیم، اما کسانی که این نسبت را به ما می‌دهند، روز قیامت دربارهٔ این بهتان مورد بازپرسی قرار خواهند گرفت.

👈🏻 اشرف الجواب، ص ۹۰.