بزرگان نامدار بلوچستان و مجددان دین در این خطه چهره‌های ماندگار و پرافتخار مناطق اهل‌سنت هستد.

باوجود کمالات غیر قابل وصف معصوم نیستند و احتمال خطا به ویژه در تالیفاتی که در ابتدای جوانی نوشته‌اند وجود دارد.
خطای علمی امری طبیعی است.
خطا در تألیفات سلف نیز وجود دارد؛ به‌ طور مثال مجدد هزاره دوم شیخ احمد سرهندی در مکتوبات خویش اشاره با سبابه را در تشهد نفی کرده و این خطای فاحش است.
حضرت ابوبکر در محضر پیامبر صلی الله علیه وسلم خوابی را به اجازه ایشان تعبیر کرد. رسول الله فرمود بخشی از تعبیرت درست و برخی نادرست است.
در یک مسئله میراثی صحابی‌ای مسئله را اشتباه حل کرد بعد توسط ابن مسعود تصحیح شد.
خطای بزرگان در محل خود خطا شمرده می‌شود.
با حفظ حرمت و رعایت ادب اختلاف علمی حتی با بزرگان ناگزیر است نه خلاف و جدال! اما در فضای مجازی و کوچه و بازار تخریب نمی‌شوند.
تخریب بزرگان به بهانه اشتباهات علمی کار دشمن و آن دسته از حسودان است که از محبوبیت بزرگان آتش در سینه آنان روشن است.
رسانه‌ای و برجسته کردن خطاهای تالیفاتی و علمی علماء به نیت جدا کردن جوانان از مکتب فکری بزرگان است نه اصلاح علمی؛ ورنه آلبانی و امثال وی خیلی خطای علمی دارند؛ اما در آنجا زبان تخطئه کنندگان لال است.

به قلم عبدالحکيم سيدزاده