همان‌گونه که بدون اجازه نمی‌توان و جایز نیست وارد خانه کسی شد یا به آن سرک کشید، همچنان خیلی بد و معیوب است که شخصی را در وضعیت شخصی خاصی ببینیم و از آن عکس بگیریم و به انتشار عمومی آن بپردازیم. رعایت این مسئله به‌ویژه پس از فوت افراد اهمیت بیشتری دارد. بر این […]

همان‌گونه که بدون اجازه نمی‌توان و جایز نیست وارد خانه کسی شد یا به آن سرک کشید، همچنان خیلی بد و معیوب است که شخصی را در وضعیت شخصی خاصی ببینیم و از آن عکس بگیریم و به انتشار عمومی آن بپردازیم.
رعایت این مسئله به‌ویژه پس از فوت افراد اهمیت بیشتری دارد. بر این اساس کاری که برخی در حالت بیماری فرد در بیمارستان و یا پس از قبض روح انجام می‌دهند و فوراً از وی عکس می‌گیرند و به انتشار آن در فضای رسانه می‌پردازند و دیگران نیز به بازنشر آن اقدام می‌کنند، از مصادیق عدم احترام به حریم خصوصی افراد است.
کسانی که چنین کاری می‌کنند، به این فکر کنند که اگر خدانخواسته خودشان در چنان وضعیتی باشند و افرادی از آنها عکس بگیرند و منتشر کنند، چقدر این کار ناپسند و مایه افسوس آنان و عزیزان‌شان خواهد شد.
بر این اساس، لازم است که به حریم خصوصی افراد چه زنده و چه فوت‌شده احترام بگذاریم و به جای عکس گرفتن از آنها در شرایط خاص و انتشار آن، برای آنها دعای خیر کنیم و از وضعیت آنها عبرت و نصیحت حاصل نماییم.
اللهم ارحم موتانا و موتی المسلمین أجمعین یا أرحم الراحمین.
و ما علینا إلا البلاغ المبین.

✍️ خلیق‌احمد مفتی، فرزند مولانا مفتی رشیداحمد لدهیانوی رحمة‌الله‌علیه

✍️ ترجمه از اردو: ثناءالله شهنواز