هر گروه و مذهبی، دارای یک‌ سری ویژگی‌ها و شاخصه‌هایی است که دیگران را از آن برجسته می‌سازد. در اسلام ناب، علم و دانش دارای جایگاه خاص و ویژه‌ای است. افرادی که خود را با زیور علم و حکمت آراسته‌اند، مقام‌ و منزلت‌شان تا بدان‌ پایه و اندازه است که خداوند در کلام پاکش می‌فرمایند: […]

هر گروه و مذهبی، دارای یک‌ سری ویژگی‌ها و شاخصه‌هایی است که دیگران را از آن برجسته می‌سازد.
در اسلام ناب، علم و دانش دارای جایگاه خاص و ویژه‌ای است.
افرادی که خود را با زیور علم و حکمت آراسته‌اند، مقام‌ و منزلت‌شان تا بدان‌ پایه و اندازه است که خداوند در کلام پاکش می‌فرمایند: «یَرْفَعِ اللهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنکُمْ، وَالَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ». علما داعیان حقیقی اسلام و مشعل‌داران چراغ هدایت و رهنمایی‌اند. بی‌جا نیست که نبی مکرم اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌سلم، علما را وارثان انبیا معرفی می‌کند، چراکه علما همواره خیرخواهان و دلسوزان امت بوده و از هیچ تلاش و کوششی در راستای خدمت‌گزاری به مردم دریغ نکرده‌اند. چه‌ بسا عالمانی بوده‌اند که زندگی خود را وقف امور مسلمانان کرده و با جان‌و‌دل در پی حل مشکلات و رسیدگی به اوضاع نابسامان آن‌ها بوده‌اند.
اما با این‌وجود، افرادی یافت می‌شوند که به علما و خیرخواهان خود برچسب نفاق، ظالم، دو رو و… می‌زنند. آن‌ها را مورد طعنه‌های خود قرار داده و با تیرهای مسمومِ بدگویی، آن‌ها را مورد هدف قرار می‌دهند.
آیا این ناسپاسی در حق علما نیست؟
آیا این عمل آتش نارضایتی خداوند را شعله‌ور نمی‌کند؟
چرا نمی‌کند، مگر غیر ازاین است که خداوند متعال در حدیث قدسی می‌فرمایند « إن الله تعالى قال: من عادى لي ولياً، فقد آذنته بالحرب » در واقع دشمنی با دوستان خدا، مساوی جنگ با خداست و کسی که با خداوند نزاع کند زندگی‌اش نابود و در دنیا و آخرت ذلیل و خوار می‌گردد.

پس عزیزان، به‌ علمای خود احترام بگذارید، یعنی تابع علما باشید. علما را بزرگ‌ترین خیرخواهان و نیک‌اندیشان خود بدانید. تا باشد خداوند متعال رحمت‌های بی‌کران خود را شامل حالتان بگرداند و ما را در تمام امور موفق ومؤید بگرداند.

✍ علی دومگی‌منش