در جهانِ امروزی بعضی از انسان‌ها ثروت‌اندوزی و کسب مقام و جایگاه دنیوی را سرمایۀ حقیقی تصور می‌کنند و برای کسب آن، به هر دری می‌زنند و شب و روز نگاه نمی‌کنند، چه‌بسا در این مسیر حرمت‌شکنی می‌کنند و پا روی گردۀ دیگران می‌گذارند. در حالی که خیلی‌ها با زر‌اندوی و کسب‌مقام به آرامش نرسیده‌اند […]

در جهانِ امروزی بعضی از انسان‌ها ثروت‌اندوزی و کسب مقام و جایگاه دنیوی را سرمایۀ حقیقی تصور می‌کنند و برای کسب آن، به هر دری می‌زنند و شب و روز نگاه نمی‌کنند، چه‌بسا در این مسیر حرمت‌شکنی می‌کنند و پا روی گردۀ دیگران می‌گذارند.
در حالی که خیلی‌ها با زر‌اندوی و کسب‌مقام به آرامش نرسیده‌اند که هیچ، بلکه به اضطراب‌شان بیشتر افزوده شده است.
اما برخی از انسان‌های هوشیار، برای کسب روزی حلال تلاش می‌کنند و به نوعی ثروت‌اندوزی می‌کنند، اما کسب مال و مقام را سرمایۀ حقیقی قلمداد نمی‌کنند و آن را هدف نهایی خویش قرار نمی‌دهند، بلکه علم و دانش را مشعل‌فروزان زندگی و هدف والای آن می‌دانند. بندگان نیک و هوشیارِ خدای مهربان، با طلب و ادبِ کامل به فراگیری علم و دانش می‌پردازند. دانش‌پژوهان راستین، کسب دانش را والاترین مقام و بزرگ‌ترین افتخار می‌دانند در مسیر فراگیری علم و دانش تمامی ناملایمات و سختی‌ها را به جان می‌خرند و با عمل به علم‌ و آموخته‌های سودمند از مقام علم تجلیل می‌کنند. دانشوران حقیقی با پایبندی به دستورات آفریدگارِ خود و نفع‌رسانی به دیگران ایفای وظیفه می‌کنند و همان دانشی را مفید می‌دانند که به‌وسیلهٔ آن به شناخت واقعی خود و خالق‌شان دست یابند.
این دسته از انسان‌ها علم و دانش مفید را کار‌آمد‌ترین وسیلۀ نجات و حقیقی‌ترین سرمایۀ زندگی می‌دانند و هیچ‌گاه دانش خود را به بهای ناچیز دنیا به معرض فروش نمی‌گذارند.

✍🏻 عبدالحکیم نافع