من مبلغ اسلامم و به آن و صلاحيت رهبری‌اش برای تمام شرايط و مقتضيات عصر صنعت باور دارم و آن را با قوانين هزار و چهارصد سال پيشش بهترين دين و قانون و منشور برای بشر می‌دانم؛ چون به خدايی بودن دين باور دارم و آن را حاصل تجربه محمدی و زاييده فرهنگ عرب نمی‌دانم. […]

من درخور نقدم نه دين اسلاممن مبلغ اسلامم و به آن و صلاحيت رهبری‌اش برای تمام شرايط و مقتضيات عصر صنعت باور دارم و آن را با قوانين هزار و چهارصد سال پيشش بهترين دين و قانون و منشور برای بشر می‌دانم؛ چون به خدايی بودن دين باور دارم و آن را حاصل تجربه محمدی و زاييده فرهنگ عرب نمی‌دانم.

البته من انسان هستم نه صاحب وحی معصوم، شايد در شيوه تبليغ دين خطا کنم، سخن و برداشت من و همه بشر قابل اخذ و رد است جز رسول.

نقد دلسوزانه مبلغان دين از باب امر به معروف است و حکايت از مهر و صفا دارد، بر خلاف تخريب شخصيتی.

باب انتقاد از افراد غير معصوم باز است؛ اما مسلمات و قطعيات اسلام قابل نقد و نظر سنجی نيستند؛ مگر از جانب کسانی که….

نویسنده: استاد عبدالحکیم سیدزاده