سنت آنلاین

استاد کاک حسن امینی حاکم شرع مردمی کردستان به مناسبت برگزاری هفتۀ وحدت (٤/آذر/١٣٩٧) بیانیه صادر کرد.

به گزارش سنت‌آنلاین به نقل از کانال استاد کاک حسن امینی متن بیانۀ ایشان به شرح ذیل می‌باشد:

بسم الله الرحمن الرحیم

قریب به سی درصد جمعیت ۸۰ میلیونی کشور ایران را اهل‌سنت و جماعت تشکیل می‌دهند. این جمعیت عظیم غالباً در نوار مرزی در چهارگوشۀ کشور سکونت دارند و البته بخش مهمی از آنان در قالب جمعیتی بیش از یک میلیون نفری در پایتخت مستقرند.

هر ساله در ماه ربیع الاول بزرگداشت هفته ای به نام «هفتۀ وحدت» همراه با تبلیغات فراوان در رسانه-های مختلف، برگزار می‌شود. طبق ادعای برگزار کنندگان، علمای شیعه و سنی از داخل و خارج کشور به مهمترین مراسم این هفته، یعنی «کنفرانس بین المللی وحدت» دعوت می‌شوند و سخنرانان، علی الخصوص مسئولان و مقامات مختلف ایران به ایراد سخن پرداخته و داد از وحدت میان شیعه و سنی سر می‌دهند.

مثلاً امسال آقای حسن روحانی رئیس جمهور، و البته سالیان گذشته و امسال نیز رهبر انقلاب و سایر مقامات و مسئولان، جهان اسلام را به وحدت و یکپارچگی دعوت کرده‌اند. همه می‌دانیم که نفس این سخنان خوب و ارزشمند بوده و از مصادیق دستور قرآنیِ «… واعتصموا بحبل الله جمیعاً و لا تفرّقوا…» است.

با بررسی سخن و عمل مسئولان و برگزار کنندگان کنفرانس هفتۀ وحدت در سی و چند سال گذشته، به خوبی متوجه تناقض میان قول و عمل آنان هستیم. چرا که اهل‌سنت ایران، نه تنها از بهره‌مندی از حقوق اندک خود که در اصل ۱۲ قانون اساسی به آن تصریح شده، محروم هستند، بلکه مورد ظلم و تبعیض آشکار نیز قرار گرفته‌اند.

این تبعیض‌ها کار را به جایی رساند که سال ۹۶ رهبری انقلاب در پاسخ به نامۀ مولانا عبدالحمید امام جمعۀ زاهدان و از رهبران برجستۀ اهل‌سنت ایران اعلام موضع نموده و چنین نوشتند:

«همۀ ارکان جمهوری اسلامی موظفند بر اساس معارف دینی و قانون اساسی هیچگونه تبعیض و نابرابری بین ایرانیان از هر قوم و نژاد و مذهبی روا ندارند.»

اینجانب به عنوان یک اهل‌سنت، طی نامۀ سرگشادۀ مورخ (٢٥/٦/١٣٩٦)  خطاب به مسئولان حکومت، بخشی از تبعیض‌ها و ظلم‌های روا داشته شده در حوزه‌های مختلف را بیان نمودم تا تذکری باشد برای مسئولان، با این امید که به این دستور و خواست صریح رهبری جامۀ عمل بپوشانند.

حال شمّه‌ای از مطالب مذکور در آن نامه در قالبِ دستور دینی و قرآنیِ «وَ ذَکِّر إِنّ الذّکری تنفع المؤمنین» مجدداً یادآوری می‌شود:

۱- علیرغم این که ۲۵ تا ۳۰ درصد جمعیّت ایران اهل‌سنت می‌باشند، و همچنین اقلّیّت‌های قومی‌مانند کورد، بلوچ، ترکمن و عرب نیز مجموعاً حدود نصف جمعیّت ایران را در بر می‌گیرند، با این حال از اول انقلاب تاکنون وزیر، معاونِ رئیس جمهور، استاندار، فرماندۀ نیروی انتظامی، فرماندۀ عالی رتبه ارتش، فرماندۀ رده بالای سپاه پاسداران، و سفیر در کشورهای اسلامی، از میان آنان انتخاب نشده است.

۲- عدم تدریس زبان مادری در کنار زبان فارسی در هیچکدام از مراحل، از پیش دبستانی تا سطوح مختلف دانشگاهی برای اقوام ایرانی.

۳- عدم تشکیل دادگاه‌های ویژۀ روحانیت در مناطق اهل‌سنت توسط قضات و کارکنان از میان علما، طلّاب و دعوتگران شایستۀ اهل‌سنت و هم چنین عدم انتخاب مدیران کل دادگستری و مسئولیت‌های مهم دیگر قضایی از میان حقوقدانان و نخبگان اهل‌سنت.

۴- در سازمان‌ها و نهادهای تحت نظارت مستقیم رهبری نیز می‌توان به عدم حضور علما و حقوقدانان اهل‌سنت در شورای نگهبان، مجمع تشخیص مصلحت نظام، عدم انتخاب نمایندگان رهبری در استان‌ها، علی الخصوص مناطق سنی نشین از میان علمای دلسوز و خوش نام اهل‌سنت، عدم حضور اهل‌سنت در رده‌های مدیریتی عالی ارگانهای نظامی ‌و انتظامی ‌و نهادهای امنیتی مثل وزارت اطلاعات اشاره کرد.

همچنین دخالت ندادن اهل‌سنت در مدیریت صدا و سیمای ملّی و عدم اختصاص شبکه‌های ویژۀ اهل‌سنت و یا عدم اختصاص ساعاتی از شبکه‌های مختلف صدا و سیما برای اهل‌سنت، از دیگر مصادیق تبعیض نسبت به اهل‌سنت در نهادهای تحت فرمان رهبری است.

در حالی که در بیشتر شهرها و روستاهای صددرصد سنی نشین، حسینیه‌ها و مساجد مربوط به اهل تشیع ساخته شده، اهل‌سنت از ساخت و داشتن مسجد در تهران محروم هستند و درخواست‌های رهبرانِ آنها در چهل سال گذشته، در این مورد بی‌پاسخ مانده است.

از جمله موارد دیگر تبعیض ایجاد شده در حق اهل‌سنت توسط نهاد رهبری ایجاد مراکزی به نام مرکز بزرگ اسلامی ‌در مناطق سنّی نشین کوردستان و غرب کشور است که برخلاف اصل ۱۲ قانون اساسی، فعالیت علما و طلاب و دعوتگران اهل‌سنت را به شدت کنترل کرده و در عزل و نصب خودسرانۀ امامان مساجد و یا ممنوع المنبر کردن علمای متعهد و دلسوز، با کمک نیروهای امنیتی و دادگاه ویژۀ روحانیت، دخالت غیرقانونی می‌کنند.

حال ملّت ایران و علی الخصوص اهل‌سنت حق دارند که از مسئولان امر، علی الخصوص رئیس جمهور و مسئولان قضایی و مقام رهبری سئوال کنند که: شعار وحدت سر داده شده در ۴۰ سال گذشته، چقدر در داخل کشور عملاً محقق شده است؟

آیا بدون محقق شدن عملی وحدت در داخل، امکان چنین وحدتی توسط حکومت، در خارج از ایران ممکن است؟

الله متعال در امر دعوت مراحلی را برای پیامبر رحمت (صلّی الله علیه و سلّم) و اهل ایمان و دعوتگران به دین، معین می‌کند، و به آنها فرمان می‌دهد که از خود، خانواده و قبیلۀ خویش شروع کنند. توجه به این آیات روح بخش از جمله آیه‌های: «قوا أنفسکم وأهلیکم ناراً» و «أنذر عشیرتک الأقربین» و فهم علمای اسلامی‌اعم از شیعه و سنّی از آیات مذکور، ما را به این نتیجه می‌رساند که عملی شدن ادعای وحدت باید از داخل شروع شود.

اگر می‌خواهیم به عنوان کشوری اسلامی‌مقتدر و تأثیرگذار بر معادلات منطقه‌ای و جهانی مطرح باشیم، باید اول جمعیّتِ قریب به بیست و پنج میلیون اهل‌سنت داخل، عملاً آثار و برکات این وحدت را مشاهده کنند.

اکنون مستقیماً رهبر انقلاب را مورد خطاب قرار داده و از ایشان می‌پرسم که: چنانچه در حوزۀ قوۀ مجریه و قوۀ قضاییه، فرمان سال گذشتۀ جنابعالی، مورد کم لطفی قرار گرفته است، چرا حداقل در حوزه‌هایی که مستقیم زیرنظر خود شما اداره می‌شوند، کمترین اقدامی‌ در جهت رفع این تبعیض‌ها صورت نگرفته است؟!

الله متعال خطاب به اهل ایمان می‌فرماید: «یا أیها الذین آمنوا لم تقولون ما لا تفعلون» و هم چنین می‌فرماید:«أتامرون الناس بالبرّ و تنسون أنفسکم»

آیا بهتر نبود به جای هزینۀ ده‌ها میلیارد تومان سرمایه ملّی در کنفرانس‌هایی با نام وحدت، عملاً در راستای رفع ظلم و تبعیض و ایجاد الفت و برادری و برابری گام برداشته شود؟ مطمئناً اقدام مثبت عملی، پیشرفت و ثبات نظام و کشور را در داخل موجب شده، و اقتدار واقعی خارجی را هم به کشور خواهد بخشید.

حسن امینی
حاکم شرع مردمی‌کردستان
و مدیر مدرسۀ علوم دینی امام بخاری سنندج