سنت آنلاین

بهرے چه استاد واجه مفتی خالد دهواری رحمه الله ئے دُرّیں گشتانکا که ماں عین العلوم گشتَے دارالافتائے تها بیانی کتگت

حلالیں رزق و روزیگا ماں انسانَے زِردا بازیں اثرے داریت.

ماں هندوستانا مردے هستَت که نامی سیّد عبدالله ات اے مرد سکّیں ٹُوهیں ذاکرے ات، اے واجهَے کار اش ات:
که هر روچ گیابانا شُت چار بَند کاهی چِت و بست و آرت بازارا په چار ” آنه” آیانی بهایَ کُتَنت.

اے واجهَے کاهانی مشتری هم سک بازت و اے مردا گوشتگَت هرچ کسے که پیسر تِرا دست کاهانی سرا بِلّیت من کاه آئیا دیاں.

هرچ پَسے که اے کاه وارتَنت باز سیرلاپ بوت و شیری هم باز بوت.

اے برکت چه اودا ات: وهدے که مرد په کاهَے رُنگا شُت ذکرَے حالتا روان بوت و رُنگَے وهدا هم ذکرا گُلائیشَت، آیانی بندگَے وهدا هم ذکری کُت، چَهر کنگَے وهدا هم ذکر کنانا دیم په بازارا روان بوت.

اے چار آنه زَرّے که چه کاهَے بها کنگا کَٹَّگ بوت، عحیبیں حالتے آئیا کارمرز کُتَنت: یک آنَهے آئیا صدقه و خیرات کُت و یکے دگه آئیا په وتی جنیں چُکَے خرج کنگا دات، یکے دگرا په وتی جندا خرچ و درجی کُت و آدگه چارُمیا آئیا ایر کُت داں هر ماهَے سرا دیوبندَے عالمانا دعوت و مهمان بکَنت.

ماں اے مهمانیا برے آئیا وت ورد و وراک جوڑ کُتَنت و برے بَرے مولانا یعقوب که واجه مولانا رشید احمد گنگوهی اُستاد اِنت، آئیا گوشتی: که تو وراکاں په دیوبندَے عالماں جوڑ بکن، مولانا یعقوب باز وشیں کَنوَر جوڑ کنوکے اَت.

مولانا یعقوب یا که همے واجه په اے وراکَے تیار کنگا، نوکیں گُد و پوشاکے ماں گورا کُت و بازارا شُت و گهتریں جرّ و دار و مصالح و… زُرت و وراکی جوڑه کُتنت و دیوبندَے عالمی مهمان کُتنت.

که اے حلالیں روزیگَے بابتا واجه مفتی محمد شفیع(رح) گوشیت: که رند چه اے وراکَے ورگا ما داں دگه ماهے الله ئے عبادت کنگا چالاک و ڈڈّتِنت و هچ نزوری یے ما ماں عبادت کنگا نمارِت.

واجه حُجّت الاسلام علامه غزالی زاندالا هست: که وهدے واجه غزالی گونڈیں شیرمِچیں چُکّے ات، آیانا جنیں آدمیں همساهگے هستَت، یک روچے آئی امام غزالیا شیر میچینَگَت که غزالی پِت آتک و سر بوت، چه آ جنینا جستی کُت که تو په منی چُکَّے شیر دَیَگا چه وتی لوگواجها اجازت گِپتَگ؟

(امام شافعی مذهبا جنیں آدم بے وتی لوگواجهَے اجازتا دگه چُکّے شیر دات نَکنت)

جنیں آدما دَرّائینت که انّا، من اجازت نَگِپتَگ!

امام غزالی پِتا وتی چُک چه آئی دامُنا کَشّ اِت و وتی لَنکُکا ماں امام غزالی دپا دات، داں هر شیرے که وارتگتی پدا آیاں بِشانیت.

گوشیت: چه اِشی که منی زهگ حرامیں چیزے بوارت! بمِریت، په من گهترانت.

پِتا ِ که چُک انچو اهمیت دات هما بوت که غزالی حُجت الاسلام بوت.

هَمُنتِی