واجه ئے آورتگیں دین، بزاں؛ اسلام مدام ترقی و دیم روے تهااَت و گوں واجه علیه السلام وفاتا اسلامَے گام کُنٹ نبیت‌انت، بلکیں گوں حضرت ابوبکرَے بےمٹیں فکر و ھیالان و واجه عمر فاروقَے بےدروریں سیاستان و حضرت عثمان غنی خلافتَے بنداتے وهدا اسلامَے نام و توار دگنیائا پُرشتگ‌اَت و شرک و کفرَے جانا بیم […]

 واجه ئے آورتگیں دین، بزاں؛ اسلام مدام ترقی و دیم روے تهااَت و گوں واجه علیه السلام وفاتا اسلامَے گام کُنٹ نبیت‌انت، بلکیں گوں حضرت ابوبکرَے بےمٹیں فکر و ھیالان و واجه عمر فاروقَے بےدروریں سیاستان و حضرت عثمان غنی خلافتَے بنداتے وهدا اسلامَے نام و توار دگنیائا پُرشتگ‌اَت و شرک و کفرَے جانا بیم و بے‌قراری کپتگ‌اَت، بازیں هلک و میتگے اسلامَے چادرَے چیرا اَت اَنت.

همے وهداَت که یهود و مجوس و منافقاں که اسلامَے سوگند وارتگیں دشمن اِت اَنت مدام همے فکر و خیالَے تہااِت اَنت کہ چہ پیما اسلامَے دیمروے دیما بہ گراَنت آخر اشانی خبر و شور اشی بیت که مسلمانانی میانا ناتپاکی دور به دینت، که بلّی گوں جنگ و میڑ‏ا گیش نہ‌بنت هنچوش که فارسیا گوش‌انت(تفرقه بینداز و حکومت کن) آیانی اصل‌اِنت.

فتنه ئے بندات:
وتی کار بنیاداِش گوں اعتراض و مسئله پیش کنگا حضرت عثمان خلافت‍َے داب و ڈولَ سرا گپ کنگ، بندات کت اش، بلے حضرت عثمانا اے درست گوں صبر و اؤپارا پسو دات‌اَنت، بلےچوش که آیانی مقصد اَت جواب نه اَت، وتی کار یل نہ دات اش تانسرا اشانی گپ دگه اسلامی ملکاں سر بیت، کوفه، بصره، مصر اشانی فتنه ئے مستریں مرکز اِت انت، کوفه ئے شور کنوکانی سروک مالک اشتر نخعی منافق‌اَت ، مصرا عبدالله ابن سبا یهودی و همےپیما بصره ئا حکیم بن جبله‌اَت .

عبدالله ابن سبا یهودی شَور کنوکانی اختلاف که رند چه خلافتَے پچ گرگا که خلیفه به‌بیت په تپاک و وحدتا بدل کت و اے آسَے کٹینگَے خاطرا لهتیں مردم په میتگاں دیمی دات و آ چو سر و سوجی کت‌اَنت:

۱- گوں درویشی دروشما مردماں په وتی نیمگا بیاراِت؛
۲- په رپکے حضرت عثمانَے والی و عاملاں بدنام بہ کن‌اِت؛
۳- حضرت عثمانا بےانصافی پجّار بہ دے اِت اے نقشه ئے پدا بازیں استاندارے کشّگ بیت، همے ردا هفتصد نفر چه مصرا ماں مدینه منورهئا آتک‌اَنت و وتی حاکم بزاں عبدالله بن ابی سرحتَے زنگ اش جت، و وتی حاکمے واستا محمد بن ابی بکر پیش کت اش، حضرت عثمانا منّ اِت، مصرَے مردم گوں نوکیں حاکما دیم په مصرا رهادگ بیت‌اَنت که سئے منزلَے گوازینگا پد گوں یک غلامیا دچار کپت‌انت که مصرا روگااَت جست اِش کت کجا روگے؟ پسوئِے دات که امیرالمؤمنینَے کلو په مصرَے حاکما گون‌اِنت درست اجکّه بوت‌اَنت که حاکم اش‌انت! گڈا رندچه پٹ‏ و پاس کنگا نمدی(نامه) دست کپت نوشتگ‌اَت محمدبن ابی بکر و آئی همراه وهدے مصرا سربنت آیاں بہ کُش و حکومتیا بدار، گڑا درست پدا مدینه ئا واتر بیت‌اَنت و نامه تمامیں صحابیاں پیش دارگ بیت حضرت علی واجه عثمانَے گورا اتک، بلے حضرت عثمانا سوگند یات کت که من نہ‌نوشتگ صحابه گوں اے هبرَے اشکنگا وتی لوگاں شت‌اَنت که حضرت عثمان دروغیں سوگند یات نه‌کنت.
همے وهداَت که شور کنوکاں حضرت عثمانَے لوگَے آپ تا چهل روچا بند کت حضرت علی ئا آپ دیم دات که په واری واجهَے لوگا رس اِت‌اَنت.

یک روچے حضرت عثمان بانَے سرا شت دیم په شور کنوکاں گوشتی شما را په خدائا سوگند دیاں په اے هبرا که مسجد النبی تنک‌اَت و مردماں جاه نه بیت، واجه فرماینْت : کئےاِنت که چنڈے زمین ماں جنتَے زمینا بدل به زیرایت و مسیتا به دنت، آ من اِتاں؛
و واجه مدینه ئا آتک و آپی چات تهنا رومه ات واجها فرماینت کئے اِنت که اے چاتا ما ں جنّتَے چاتیا بدل زیر ایت و وقف ئِے به کنت زاناں من نه اِتاں؟ که شما انّی منا نه هلّ اِت؟
و آ کئے اَت که گوں وتی مالا جیش العسرة په جهادا تیار کت و شما اے هبر اشکتگ که من گوں واجه و حضرت ابوبکر و عمر مکه ئے کوهَے سرءَاَتاں که کوه سُرگا لگ‌ات واجها وتی مبارکیں پاد جت و گوشتی آرام به بو: که تئی سرا یک نبی و یک صدیق و دو شهید اَنت، درستاں پسّو دات بلے ما سر پد ایں؛ حضرت عثمانا گوشت کعبه ئے ربَّے سوگنداِنت که اشاں گواهی دات که من شهیداں و پدا گوشتی زاناں پیامبرا ماں صلحِ حدیبیه ئا وتی مبارکیں دست منی دستَے جاها حساب نه‌کت؟ گوشت‌اش بلے انچش انت. بلے اے کوه پروشیں گپا دردے دوا نه کت.

بازیں ورناے چه صحابیاں چوں حضرت حسن، حسین، عبدالله ابن زبیر، عبدالله ابن عمر، محمد ابن طلحه و قمبرا وتی پادگ حضرت عثمانَے دیم پانیا لانچ اِت اَنت و حضرت مغیره ابن شعبه ، ابو هریره، زید بن ثابت گوں انصاراں په جنگا تیاراِت‌اَنت بلے واجها اجازه نه دات‌اَنت و گوشتی که منا پسند نه‌اِنت که منی هاترا مدینه ئے تها مردمی خون ریْچگ به بیت (شما وت فکر به کن ات).

حمله و شهادت:
جمعه ئے روچا حضرت عثمانا پیامبر وابا دیت واجها فرمائینْت: یا عثمان افطر عندنا ( اوْ عثمان مئے گورا دبّوج به کن ) وهدے چه وابا چست بیت زانتی که منی عمرَے گڈی وهداِنت پُچّی بدل کت انت و ۲۰ غلام آزاتی کت و کلام پاکا تلاوت کنگا لگ ات و شور کنوکاں، مشوره کت که حجَّے روچ هلاس بوت‌انت و مردم مدینه ئا کاینت و مئے کار خراب بنت، همے وهد اَت که حمله اش کت و لهتیں چه بنپاناں بیت‌اَنت چوں حضرت حسن و لهتیں دگه، چار نفر چه باغیاں لوگا سرّاِت اَنت، محمد ابن ابی بکرا واجه ئے ریش گپت‌اَنت واجها گوشت اگاں تئی پت زندگ به بیتیں تو اے کار نه کتگ اَت ، محمد پد کنزاِت کنانه بن بشرا واجه ئے مبارکیں پیشانیا زهمے جت، واجه زمینا کپت و گوشتی (بسم الله توکلت علی الله) خون کلام الله ئے اے آیه ئے سرا رتک‌انت (فسیکفیکهم الله) که ایشانی رزوائی و حضرت عثمانَے بےوسیا پدّر کنگ‌اَت دومی زهم سودان بن حمرانا جت خوناں پیژّار بست و رندا عمرو بن الحمقا ۹ زهم جت واجه ئے لوگ بانک بزاں بی‌بی نائله ئے هں ۳ /سے لنکک جتا بیت و واجه ۳۵هجریَا ۱۸ذی الحجه ئا عصرَے وهدا شهید بوت (رضی الله عنه)

حضرت عثمانَے فضیلت:
حضرت عثمان ماں اے جهانا هما مردم بوتگ که پیامبرَے دو جنک (یکے رند چه دگریا ) سانگ کتگ که اے شرف هچ کسا نه رستگ.
حضرت علی(رض) حضرت عثمانَے بابتا فرمائیْن اِیت : هما مردم‌اِنت که ماں آزماناں آئی نام ذی النورین اِنت؛
عن طلحة بن عبیدالله قال قال رسول الله : لکل نبی رفیق و رفیقی یعنی فی الجنة عثمانٌ(رواه الترمذی)
بزانت: واجه پیامبرا فرمائینْتگ: که هر نبیادهمراهے هست‌اِنت منی همراه ماں جنتا عثمان‌اںنت.

 سرشون: سنن ترمذی، اسدالغابه فی معرفة الصحابه، تاریخ الخلفاء، سیرت صحابه، زندگانی خلفاء راشدین.

 محمد اکرم ملکی