اعتکاف از عکوف گرفته شده است، به معنای بازداشتن یا بازایستادن از خواهش های نفسانی است، اعتکاف به معنای درنگ کردن در مسجد نیز است که باعث تقرب و نزدیک شدن بیشتر به الله تعالی است. از نظر امام ابوحنیفه رحمهالله اعتکاف باید در مسجدی باشد که نماز پنجوقت در آن برپا میشود. قبل از […]
اعتکاف از عکوف گرفته شده است، به معنای بازداشتن یا بازایستادن از خواهش های نفسانی است، اعتکاف به معنای درنگ کردن در مسجد نیز است که باعث تقرب و نزدیک شدن بیشتر به الله تعالی است. از نظر امام ابوحنیفه رحمهالله اعتکاف باید در مسجدی باشد که نماز پنجوقت در آن برپا میشود.
قبل از اسلام خلوتنشینی بود که اکثرا در غارها و کوهها انجام میشد. خلوتنشینیای که برگرفته از حکمت اشراقی و یونانی بود. در خلوتگزینی اشراقی قوهٔ تخیل خیلی بالا میرود. در خلوتنشینی اشراقی اصل بر عدم ارتباط فرد با جامعه است و حتی منجر به غرور می شود در حالیکه اعتکاف اینگونه نیست و هدفاز آن تواضع و فروتنی است و فرد معتکف در واقع برای درمان غرور و اعجاب نفس و دیگر بیماریهای نفس، حبس نفس میکند.
🔹 دین اسلام به خلوتنشینی رنگوبوی دیگری داد و به آن وجههٔ خوبی بخشید. در خلوتنشینی اشراقی اجازه نشست و برخاست با کسی را نداشتند اما اسلام حتی واژه آنرا تغییر داد و نامش را اعتکاف نهاد، اگرچه در اصطلاح مشایخ صوفیه از آن به خلوتنشینی هم تعبیر میشود.
بنابر عقیدهٔ مسلمانان اعتکاف باید در مساجد باشد و این دلایل خاص خود را دارد مثلا از فضایل نماز جماعت سود میبرد، در مسجد تعلیم و تعلم هست، جستجوی شب قدر برای انسان آسانتر میشود، همنشینی و مصاحبت با بزرگان و موارد مشابه دیگر در مساجد امکان پذیر است و اگر اعتکاف در مسجد جامع صورت پذیرد ثوابش مضاعف میشود.
پیامبر اکرم صلیالله علیه وآله وسلم میفرمایند: «هو أﻱ المعتکف یعتکف الذنوب و یجزی له من الحسنات کعامل الحسنات کلها»؛
معتکف از گناهان خود کنارهگیری می کند و به او از نیکیها مانند کسی پاداش و اجر داده میشود که به همهٔ اعمال نیکو در بیرون مسجد مشغول است.
این حدیث اشاره لطیف به این نکته دارد که ثواب دوری از همه گناهان نیز به وی می رسد.