به گزارش سنت‌آنلاین، مولانا حسین‌پور گفت: یکی از مسائل مهم کنونی، مسألهٔ جمعه‌های خونین زاهدان است که هر چقدر خیرخواهان و ناصحان دولتمردان جمهوری اسلامی را نصیحت می‌کنند، اما گوش کسی بدهکار نیست، بلکه هنوز قلدری و قدرت نشان می‌دهند؛ ولی بدانند که در قبال قدرت الله هیچ چیزی نیستند!
اما باز هم ما از مسؤولان جمهوری اسلامی می‌خواهیم که از این نوع حرکاتی که نه تنها خودش را در ایران، بلکه در کل جهان بدنام می‌کنند، باز بیاید. راه و روش حکومتداری این نیست، آن هم برای جمهوری اسلامی! اسلام در کجا می‌گوید که انسان را اینطور بکُشید و بیندازید، بعد از آن اصلاً جوابگو نباشید؟!
حضرت علی رضی‌الله‌عنه خلیفهٔ مسلمانان و کسی که شما خود را پیرو خط ایشان می‌دانید، شمشیر شهادت به بدنش اصابت کرد و در حال رفتن از دنیا گفت: اگر من زنده ماندم که خودم می‌دانم که با این چکار کنم؛ ولی اگر من وفات کردم، فقط یک شمشیر به او بزنید و بس! یعنی قصاص همین است که به او شمشیری بزنید.
حضرت امیرالمؤمنین عمر بن الخطاب رضی‌الله‌عنه، را ابولولو فیروز مجوسی تهدید کرد و ایشان دانست که او را تهدید کرده، حتی اظهار کرد که این دارد مرا تهدید می‌کند، ولی با او هیچ کاری نکرد، نه بازداشتش کرد و نه شکنجه! در آخر هم ایشان را در محراب مسجد نبوی به شهادت رسانید. ولی حضرت عمر رضی‌الله‌عنه هیچ دستوری نداد که این‌ها را بازداشت کنید، شکنجه کنید، علیه‌شان جرم بتراشید و اعدام‌شان کنید. حکومت اسلامی این‌ها بودند! حکومت اسلامی باید واقعاً اسلامی باشد.
اگر واقعاً کسانی که در مصلای مکی کشته شدند تجزیه‌خواه می‌بودند و می‌خواستند که بلوچستان را از ایران جدا کنند و اگر مسلح می‌آمدند و حمله می‌کردند یا کار دیگری بر خلاف حکومت انجام می‌دادند و کشته می‌شدند در آن صورت به سزای کار خود رسیده بودند. اما کسی که در حال نماز است، او چه جرمی دارد؟! بأي ذنبٍ قُتِلَتْ؟
حکومت باید که آمران، مسببان و قاتلان را به سزای‌شان برساند و سزای‌شان قصاص است، چون قتل عمد است. الله تعالی دولت و ملت را بیدار کند.