ولادت و خانواده: مولانا قاضی محمّدعثمان فقیرزاده فرزند مولانا قاضی عبدالرحیم بن آخوند عبدالرحمن بن ملا عبدالجلیل بن ملا کمال‌الدین (گُشتی)، در حدود سال‌های ۱۳۱۵هـ.ش. در روستای کجدر (سرباز) در خانواده‌ای مذهبی و دینی چشم به جهان گشود. پدرش از نخستین علما‌‌ی منطقه‌ی سرباز بود. ایشان در کودکی از سایه‌ی مادر محروم گردید.  تحصیلات: قرآن […]

 ولادت و خانواده:
مولانا قاضی محمّدعثمان فقیرزاده فرزند مولانا قاضی عبدالرحیم بن آخوند عبدالرحمن بن ملا عبدالجلیل بن ملا کمال‌الدین (گُشتی)، در حدود سال‌های ۱۳۱۵هـ.ش. در روستای کجدر (سرباز) در خانواده‌ای مذهبی و دینی چشم به جهان گشود. پدرش از نخستین علما‌‌ی منطقه‌ی سرباز بود.
ایشان در کودکی از سایه‌ی مادر محروم گردید.

 تحصیلات:
قرآن کریم را پیش پدرش خواند و در سن ۱۱-۱۲ سالگی به‌ همراهی والد گرامی‌اش به پاکستان رفت. وقتی که آن‌جا رسیدند، والد گرامی‌اش مریض شد و در یکی از بیمارستان‌های کراچی بستری گردید و مولانا محمّدعثمان با همان سن کوچکی که داشت، به پدرش خدمت نمود و در مدت مریضی والدشان خیلی زحمت کشید.
مولانا محمّدعمر سربازی بارها می‌فرمود: برای بهشتی بودن مولانا محمّدعثمان همین خدمات به والدش کافی است و سایر خدمات دینی‌اش به جای خود بماند.
اما سرانجام والد ایشان در کراچی وفات نمود و در همان‌جا به خاک سپرده شد.
مولانا فقیرزاده در آن‌جا، در اولین سال در مدرسه‌ی احرارالاسلام ثبت نام نمود و به مدت یک سال در آن‌جا ‌ماند و بعد از آن، به مدرسه‌ی معروف مظهرالعلوم کده کراچی رفت و به مدت پنج سال در آن مدرسه ماند و بعد از آن یک سال در دارالعلوم کراچی به تحصیل ‌پرداخت و از اساتید برجسته‌ی آن مرکز علمی هم‌چون مانند مولانا سحبان‌محمود و مولانا بدیع‌الزّمان کسب فیض نمود.
مولانا محمدعثمان بعد از آن تصمیم گرفت که به دارالعلوم دیوبند برود و بدین منظور از کراچی به لاهور رفت، اما به خاطر مشکلات ویزا و غیره این خواسته‌ی ایشان برآورده نشد. به ناچار به مدرسه‌ی قاسم‌العلوم ملتان رفت و یک سال از محضر اساتيد آن‌جا، هم‌چون مولانا مفتی محمود کسب فیض نمود. سپس بار دیگر به مدرسه‌ی مظهرالعلوم کده برگشت و از اساتید آن‌جا، به خصوص مولانا فضل‌احمد کراچوی، مولانا قاری رعایت‌الله دیوبندی و … بهره ‌برد و بعد از دو سال فارغ‌التحصیل گردید.
ایشان اکثر تعطیلات را در کلاس‌های تفسیر، صرف و نحو سپری می‌کرد. در دو دوره تفسیر یکی پیش مولانا عبدالغنی جاجروی و ديگری پیش مولانا عبدالله درخواستی شرکت نمود. در زمان طلبگی بر دست مولانا حمّادالله سندی هاليجوی بیعت می‌کند.

مسئولیت‌ها و خدمات:
ایشان در سال ۱۳۷۷هـ.ق. با کوله باری از علم و دانش به زادگاهش بازگشت و در همان سال جهت تدریس به مدرسه‌ی دارالعلوم عزیزیه انزاء سرباز فراخوانده ‌شد و از نخستین همکاران جناب مولانا تاج‌محمد بزرگ‌زاده و مولانا حاج غلام‌محمّد ملازهی در مدرسه‌ی مذکور بود.
مولانا به درس خیلی پایبند بود و طلبه‌ها از درس و تفهیم مولانا خیلی راضی بود چنان‌چه در زمان طلبگی نیز با توجه به فهم و تفهیم بالا درس‌ها را برای مولانا محمدتقی عثمانی تکرار می‌کرد.
ایشان در فن‌های فقه، صرف و نحو مهارت کامل و خارق‌العاده‌ای داشت.
در همان اوایل، در زمان حکومت پهلوی، نماز جمعه و عیدین را در سرباز کلات شروع نمود و بعد از رحلت مولانا تاج‌محمّد بزرگ‌زاده، شیخ الحدیث مدرسه‌ی عزیزیه انزاء قرار گرفت.
مولانا محمدعثمان در امر قضاوت و حل و فصل اختلافات تبحّر و ید طولایی داشت. مولانا تاج‌محمد بزرگزاده بر قضاوت ایشان اعتماد کامل داشت و می‌فرمود: ایشان فقیه عصر است.
حضرت شیخ‌الحدیث مولانا محمدعمر سربازی نيز به فیصله‌ها و قضاوت‌های ایشان اعتماد کامل داشت و گاهی اوقات برای حل اختلافات ایشان را به کوه‌ون فرا می‌خواند.
هميشه علما به طلاب توصيه مي‌کردند که براي فهم بهتر علم، در جلسه‌ي درس ايشان بنشينند.

 شاگردان:
اسامی برخی از کساني که در مدرسه‌ی دارالعلوم عزیزیه انزاء شاگرد ایشان بوده‌اند، به شرح ذيل است:

۱- مولانا عبدالاحد ملازهی (مدير داخلی مدرسه‌ی دينی عزيزيه انزاء)؛

۲- مولانا عبدالوهاب بزرگزاده (مدير مدرسه‌ی دينی عزيزيه انزاء)؛

۳- شهید مولانا عبدالملک ملازاده (فرزند ارشد مولانا عبدالعزيز و مؤسس سازمان اسلامی محمدی اهل‌سنت و عضو شورای شمس)؛

۴- مولانا نذيراحمد سلامی (استاد برجسته‌ی حديث دارالعلوم زاهدان و نماينده‌ی مردم استان سيستان‌وبلوچستان در خبرگان رهبری)؛

۵- مولانا عبدالله دوستی؛

۶- مولانا عبدالمالک ملکی‌پور (امام‌جمعه کنارک)؛

۷- مولانا فضل‌الله درویشی (استاد برجسته‌ی مدرسه‌ی دينی منبع‌العلوم کوه‌ون)؛

۸- مولانا دوست‌محمّد رئیسی (استاد حديث دارالعلوم حقانيه ايرانشهر)؛

۹- مولانا دین‌محمّد رسولی‌زاده (امام‌جمعه و مدير مدرسه‌ي ديني سراج‌العلوم کزور سرباز).

 اخلاق:
مولانا فقيرزاده انساني متواضع، فروتن، ساده و بي‌آلايش بود و از هر نوع تجمّلات دوری می‌گزيد.👇🏼👇🏼

مولانا نظرمحمد دیدگاه می‌فرماید: قاضی مولانا محمدعثمان از زمان طلبگی تا حال یک انسان رک و یک رنگ بود.
شيخ‌الحديث مولانا عبدالرحمن ملازئی نوشته‌ است: مولانا فقيرزاده از همان کودکی از لهويات و اعمال بيهوده پرهيز می‌کرد و آثار نبوغ و انوار ايمان در چهره‌اش نمايان بود.

 وفات:
مولانا فقيرزاده، پس از تحمل يک دوره‌ی طولاني بيماری، صبح روز چهارشنبه ۴ تيرماه ۱۳۹۹ هـ.ش. در روستای کجدر، از توابع شهرستان سرباز (بلوچستان)، درگذشت.
رحمه الله رحمة واسعة

✍🏼نویسندگان: عبدالستار حسین‌بر – زبیر ملازاده/ مرکز تحقیقات اسلامی مداد