زلزله، اَی مردمان! هشدار اوست لحظه‌ای کن در درون خود نظر /٭/ قدرت پروردگار خود نگر آسمانان و زمین اندر یدش /٭/ نیست مالک اندر ایشان جز خودش قادرمطلق به جز او نیست کس /٭/ مالک هر دو جهان او هست و بس قول عطارم همی‌آید به یاد /٭/ بر روانش رحمت الله بباد «اوست […]
زلزله، اَی مردمان! هشدار اوست
لحظه‌ای کن در درون خود نظر /٭/ قدرت پروردگار خود نگر
آسمانان و زمین اندر یدش /٭/ نیست مالک اندر ایشان جز خودش
قادرمطلق به جز او نیست کس /٭/ مالک هر دو جهان او هست و بس
قول عطارم همی‌آید به یاد /٭/ بر روانش رحمت الله بباد
«اوست سلطان هر چه خواهدآن کند /٭/ عالمی را در دمی ویران کند»
هم‌چنانش قدرت حفظ و نجات /٭/ گه دهد حرکت، دگر گه هم ثبات
شاهد من زلزله در شهر گشت /٭/ بس شدید و دیر لیکن کس نکشت
هشت ریشتر قدرتش را گفته‌اند /٭/ مدتش چل ثانیه هم سفته‌اند
هیچ کس تا نیم قرنی این چنین /٭/ زلزله شاهد نبوده در زمین
مردمان حیران شدند از زلزله /٭/ در جهان شوری فکند و ولوله
معجزه قرنش بسی هم گفته‌اند /٭/ جمله در تحلیل مطلب رفته‌اند
قدرت هشت ریشتر و چل ثانیه /٭/ چون نکشته مردمان را آنیه
جملگی اسباب ظاهر بنگرند /٭/ لیکن از ذات مسبِّب یک برند
آن‌که با این قدرتش دنیا تکاند /٭/ ذره‌ای از رحمتش بر ما چکاند
گرچه ما جمله پر از عصیان بدیم /٭/ لیک در دامان رحماتش شدیم
یا الهی رحمتت از ما نگیر /٭/ تو غنی هستی و ما جمله فقیر
زلزله اَی مردمان! هشدار اوست /٭/ تا نگردد کس به جز در راه دوست
نفس و شیطان در بلاها افکنند /٭/ دور از راه خدایت می‌کنند
شاعر: عبدالکریم حسین‌پور (راجی)